عباسعلی بن براتعلی موزون اصفهانیعباسعلی بن براتعلی موزون اصفهانی، از شعرای معاصر اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعباسعلی موزون فرزند براتعلی، از شعرای معاصر اصفهان بوده که در سال ۱۳۱۴ق در اصفهان متولّد شده و اندکی تحصیل کرد. از اعضاء انجمن ادبی مرحوم شیدا بود. روزگار به سراجی در کارخانه ریسباف میگذراند. یک قسمت از اشعارش به نام «اندوه نامه» در مناقب و مراثی در اصفهان به قطع کوچک در ۹۴ صفحه به طبع رسیده است. [۱]
مهدوی، سید مصلحالدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۷۵.
۲ - فعالیتهای اجتماعی و ادبیابتدا در بازار اصفهان به سراجی و سپس کلاهدوزی مشغول بوده و به مناسبت مجاورت با مدرسه ملاّعبداللّه، به مصاحبت و معاشرت با اهل فضل و ادب میپرداخت. پس از آن در کارخانه ریسباف استخدام شد. او با شعرای عارف مسلک همچون صغیر، شکیب و شوقی، مصاحب و معاشر بود و عاقبت به محضر آقا میرزاعباس پاقلعهای (صابرعلی شاه) رسیده و در جرگه ارادتمندان او درآمد. دیوان اشعار او در سال ۱۳۷۲ش به چاپ رسیده است. این دو بیت از اوست: "دل دیوانه در زنجیر زلف یار میخندد ز غربت ••• در وطن هرکس گشاید بار میخندد" "اگر از شام هجران خون بگرید دیده عاشق ••• ولی صبح وصال از دولت دیدار میخندد". ۳ - وفاتاو در حدود ۶۵ سالگی بازنشسته شد و باقی عمر را به شعر و شاعری و مداحی و نوحهسرایی اهل بیت (علیهمالسّلام) گذرانید تا این که در شنبه ۵ فروردین ۱۳۵۱ش (مطابق با ۹ صفر ۱۳۹۲ق) وفات یافت [۲]
دیوان موزون اصفهانی، صص ۷-۱۳.
[۳]
هادوی، مصطفی، تذکره شعرای استان اصفهان، (ویرایش دوم)، ص۷۴۵.
و در تکیه آغاباشی در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. مادّه تاریخ وفات او را «شکیب اصفهانی» در مرثیهای چنین سروده است:«شکیب» سر زده، دل گفت بهر تاریخش: «مقیم جنّت موعود روح موزون شد». ۴ - پانویس
۵ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۸۱. |