عبادت شأنیفعل دارای قابلیت عبادت بودن را عبادت شأنی می‌گویند. ۱ - معنای عبادت شأنیعبادت شأنی، مقابل عبادت فعلی بوده و عبارت است از عبادتی که در حال حاضر به آن نهی تعلق گرفته است ـ بالفعل عبادت نیست ـ ولی اگر به جای نهی، به آن امر تعلق می‌گرفت صلاحیت مقربیت داشت و آن امر، عبادی می‌بود. در حقیقت، عبادیت آن تعلیقی است و شأنیت عبادی بودن دارد، مثل: نماز حائض و روزه عید فطر و عید قربان، که اگر نهی به آنها تعلق نمی‌گرفت، صلاحیت و شأنیت عبادت بودن را داشتند، هر چند اکنون به واسطه نهی شارع، حرمت پیدا کرده‌اند. [۳]
کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، ص۲۲۴.
[۶]
ایضاح الکفایة، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۲۱۷-۲۱۸.
[۷]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص۱۹۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۶۶، برگرفته از «عبادت شأنی». |