ظهور ایجابیحصول تطابق میان اراده جدی و اراده استعمالی را ظهور ایجابی می‌گویند. ۱ - معنای ظهور ایجابیظهور ایجابی، مقابل ظهور سلبی بوده و به این معناست که آن چه را متکلم در مقام تکلم، از راه الفاظ ( مقام اثبات ) بیان کرده، در مرحله اراده جدی او ( مقام ثبوت ) نیز ثابت است؛ کل ما یقوله یریده؛ به بیان دیگر، اراده جدی وی مطابق اراده استعمالی او است. [۳]
ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۱، ص۴۱۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظهور ایجابی». |