صیغه طلبهیئت دلالت کننده بر طلب انشایی را صیغه طلب گویند. ۱ - تعریف صیغه طلبصیغه طلب، هیئتی است که بر طلب انشایی دلالت می‌کند و شامل صیغه امر و نهی، هر دو، می‌گردد، زیرا نظر معروف در بین قدما و بسیاری از متأخران، هم‌چون مرحوم «محقق نایینی» این است که صیغه نهی و صیغه امر، هر دو، بر طلب انشایی (مقابل طلب حقیقی) دلالت دارند، هر چند نهی بر طلب ترک و امر بر طلب فعل دلالت می‌کند. ۲ - نکته‌ها۲.۱ - مدلول امر و نهیبیشتر محققان معاصر معتقدند مدلول امر، بعث (تحریک و برانگیختن) به سوی انجام فعل، و مدلول نهی، زجر (منع) از فعل است. ۲.۲ - مراد از صیغه طلب و هیئت آنمراد از صیغه طلب، هیئت آن و مراد از هیئت، قالب و شکل خاصی است که از آن، طلب فهمیده می‌شود، و این قالب و شکل، زاییده ترکیب میان حروف اصلی، حروف زاید و حرکات آنها است؛ برای مثال، هیئت «اطلب»، «افعل» است، که از سه حرف اصلی (ط، ل، ب) و یک حرف زاید «أ» و حرکات و سکون تشکیل شده است. [۲]
شیرازی، محمد، الاصول، ج۲، ص۱۳.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «صیغه طلب». |