سیره پیامبر هنگام بلاءصبر و استقامت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در مواقع بلاء و مصیبت باعث شگفتی است. ایشان در مواقع بلاء با نمازخواندن و روزه‌گرفتن از خداوند استعانت می‌جست و می‌فرمود مصائب انبیاء بیشتر از دیگران است. ۱ - مقدمهمصیبت و بلا اغلب مخصوص کسانی است که مورد عنایت و توجه خداوند باشند؛ خدا چون بنده‌ای را دوست بدارد او را در دریای رنج‌ها و سختی‌ها فرو می‌برد، تا به سبب پایداری و استقامتش، به کمالات ربانی دست یابد؛ لذا بعد از پیامبران و اولیاء الهی، اهل خیر و صلاح، بیش از همه در بلا و شدت افتاده‌اند و سختی کشیده‌اند، تا به سبب استواری و ثبات قدم‌شان پالایش شده، وجودشان صیقل بخورد تا به کمالات الهی متصف گردند. ۲ - صبر بر مصیبتصبر و استقامتش بر مشکلات رسالت و هدایت مردم سبب شگفتی است؛ با اینکه خود فرموده بودند که در میان انبیای الهی، بیش از همه دچار بلا و مصیبت شده‌اند؛ [۳]
هندی، علاءالدین علی، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، تصحیح صفوة السقا، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ پنجم، ۱۹۸۵، ج۳، ص۱۳۰.
[۴]
ابن شهر آشوب، محمد بن علی، مناقب، قم، انتشارات علامه، ۱۳۷۹، ج۳، ص۲۴۷.
[۵]
اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، تبریز، مکتبة بنی‌هاشمی، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۵۳۷.
اما کسی هم‌چون او در راه حق شکیبا و پایدار نبود. [۶]
اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، تبریز، مکتبة بنی‌هاشمی، ۱۳۸۱ق، ج۲، ص۵۳۷.
صبرش در برابر سختی‌ها و مشکلات غم بار بسیار و نفسش در تمام احوال ساکن بود، در مصائب گله نمی‌کرد و از بزرگ و کوچکش شکایتی نداشت؛ در برابر شدائد ثابت قدم بود و مشکلاتش نمی‌افزود؛ مگر بر صبر او. هرگز از آن حضرت سستی مشاهده نشد، هرگز دلتنگی ننمود و هرگز شکایت نکرد؛ این‌ها به فرموده رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نشانه‌های انسان صابر است: «علامة الصابر فی ثلاث: اولها ان لایکسل و الثانیه ان لایضجر و الثالثه ان لایشکو من ربّه تعالی، لانه اذا کسل فقد ضیّع الحق و اذا ضجر لم‌یودّ الشکر و اذا شکا من ربه عزوجل فقد عصاه؛ نشانه‌های انسان صابر در سه چیز است: اول آنکه سستی نمی‌کند، دوم آنکه دلتنگی نمی‌کند و سوم آنکه از پروردگارش شکوه نمی‌کند؛ زیرا اگر سستی کند حق را تباه می‌کند و اگر دلتنگی کند شکر او را به جا نیاورد و اگر شکوه کند مطمئناً پروردگارش را نافرمانی کند.» می‌فرمودند: «هر عبدی که بر مصیبتی از مصائب صبر کند، از گناهانش بری و پاک می‌شود»، نیز می‌فرمودند: «خدای متعال می‌فرماید هرگاه مصیبت بدنی یا مالی یا فرزندی به بنده خود فرستادم و او با بهترین وجه از آن استقبال کرده، صبر پیشه کند فردای قیامت احیا می‌کنم، برای او ترازوی اعمال آماده سازم و دیوان اعمالش را بگشایم.» ۳ - استعانت از نماز و روزههنگامی که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را چیزی محزون می‌نمود با روزه‌گرفتن و نمازخواندن در رفع آن استعانت می‌جست. روایت شده امام علی (علیه‌السّلام) هر گاه دچار مشکلی می‌شدند در آن روز هزار رکعت نماز می‌خواندند و به شصت مسکین صدقه می‌دادند و سه روز روزه می‌گرفتند. به فرزندانش می‌فرمودند: «هر گاه دچار مشکلی شدید چنین کنید، همانا من پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را دیدم که چنین می‌کرد.» هم‌چنین روایت شده که چون رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به مصیبتی گرفتار می‌شدند بلند می‌شدند و دو رکعت نماز می‌خواندند و این چنین دعا می‌کردند: «اللهم قد فعلت ما امرتنا فانجز لنا ما وعدتنا» بار الها آن‌چه را که به ما دستور داده بودی انجام دادیم پس آن‌چه را که به ما وعده فرموده‌ای عملی گردان. (اشاره به آیه ۴۵ سوره بقره و‌استعینوا‌بالصبروالصلاة....) ۴ - در هنگام بیماریهمانگونه که شدت بلاها و مصیبت‌های حضرات انبیاء (علیهم‌السّلام) بیشتر از مردم عادی است، بیماری‌هاشان نیز سخت‌تر و شدیدتر از دیگر مردمان است. از ابوسعید خدری نقل شده، در زمانی که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تب داشت، از روی لحاف دست بر بدن آن حضرت گذاشتم، حرارت بدن‌شان را از روی لحاف حس کردم گفتم: یا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) چقدر تب شما شدید است؟ فرمودند: ما چنین هستیم بلاها بر ما سخت‌تر است و پاداش ما هم دو برابر. از عایشه - همسر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز نقل شده که «احدی از مردم را ندیدم که بیماری‌اش شدیدتر از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) باشد». [۱۵]
بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح، تحقیق عبدالعزیزعبدالله بن بساز، بیروت، دارالفکر، ج۷، ص۷۵.
حضرت هرگاه جوش کوچکی در بدن خود می‌دیدند، به خدا پناه می‌بردند و اظهار مسکنت و زاری در برابر خدا می‌نمودند؛ به او عرضه داشتند یا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) چیز مهمی است؟ می‌فرمود: «اگر خدا بخواهد چیز کوچک را بزرگ و چیز بزرگ را کوچک خواهد نمود.» پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بیماری‌هایشان را حتی الامکان پوشیده می‌داشتند و می‌فرمودند: «از گنج‌های نیکی، پنهان‌داشتن مصیبت‌ها، بیماری‌ها و صدقه است». ایشان بیماران را به شکیبایی و سپاس‌گزاری، صدقه‌دادن و دعا‌کردن دعوت می‌کردند و از گلایه کردن برحذر می‌داشتند. ۵ - پانویس۶ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هنگام بلاء و بیماری»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۳/۱۵. |