سیدحسین بن سیدمهدی قزوینیسیدحسین بن مهدی بن حسن، فقیه، اصولی، ادیب، شاعر و مؤلف و از افراد سرشناس آل قزوینی بود. ۱ - معرفی اجمالیسیدحسین بن مهدی بن حسن (۱۲۶۸-۱۳۲۵ق/۱۸۵۲-۱۹۰۸م) در حلّه زاده شد. نزد پدر و برادرانش میرزا صالح، میرزاجعفر و سیدمحمد مقدمات علوم را آموخت و پس از آن علوم عقلی و نقلی و سطوح عالی فقه و اصول را از استادان بزرگ حوزۀ نجف، از جمله آخوند ملا لطف الله مازندرانی، ملا محمد ایروانی، ملا محمدکاظم خراسانی و میرزا حبیب‌الله رشتی فرا گرفت. وی از پدر و برادرانش اجازۀ روایت داشت. ۲ - مهارت در شعردر شعر و ادب شهره بود و نثری استوار و زیبا داشت و به گسترش ادب و تربیت شاعران و نویسندگان اهتمام بسیار می‌ورزید. خانۀ وی مجمع عالمان و شاعران و ادیبان بود. ۳ - آثار ویآثار سیدحسین را بدین‌گونه بر شمرده‌اند: ۱. تعلیقة علی رسائل الانصاری؛ ۲. رسالة فی مقدمة الواجب؛ ۳. حاشیة علی شرح اللّمعة؛ ۴. نفائس الاحکام. ۴ - پانویس
۵ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌قفطان»، ج۲، ص۴۵۲. رده‌های این صفحه : آل قزوین | ادیبان حله | اصولیون حله | شاعران حله | شاگردان آخوند خراسانی | شاگردان میرزا حبیب الله رشتی | عالمان حله سده دوازدهم (قمری) | عالمان حله سده سیزدهم (قمری) | عالمان شیعی عراقی | عالمان عراقی | فقیهان حله | نویسندگان حله
|