سیدابراهیم بهبهانیسیدابراهیم بهبهانی، از فقها و فعالان سیاسی ایران در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری است. ۱ - معرفی اجمالیوی فرزند سیدحسین و از نوادگان سیدعلی سیاه پوش (مدفون در همدان) بود. او از شاگردان فاضل میرزا محمدحسن شیرازی بود و مدت طولانی در سامرا در خدمت او گذراند، سپس به کربلا بازگشت و در آنجا ازدواج کرد و ماندگار شد. ۲ - فعالیت سیاسیدر اوایل ۱۳۳۶ ق/ اواخر ۱۹۱۷ که «جمعیت نهضت اسلامی» از سوی گروهی از علما، در نجف اشرف تشکیل شد، وی همراه گروهی از علما به این جمعیت پیوست. هدف این جمعیت بر اساس ماده سوم اساسنامه‌اش، استقلال مطلق دولت‌های اسلامی به طور عام و استقلال عراق، به طور خاص بود. اما ضربه سهمگینی که توسط اشغالگران انگلیسی بر آن وارد شد، به نقش سیاسی آن پایان داد و از گسترش دیدگاه‌های سیاسی آن، در محافل عمومی، جلوگیری به عمل آمد. ۳ - وفاتبهبهانی تا ۱۳۳۶ ق در قید حیات بود. [۱]
طبقات اعلام الشیعه، نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۱۳.
[۲]
نقش علمای شیعه در رویارویی با استعمار، ص۱۴۵.
۴ - پانویس
۵ - منبعدانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ ایران، برگرفته از مقاله «بهبهانی، سیدابراهیم». |