سهل (فقه)زمین هموار را سهل میگویند که از آن در این معنا در باب طهارت و حج سخن گفته شده است. ۱ - معنای سهلزمین مسطح و هموار را سهل میگویند در مقابل زمین ناهموار و کوهستانى. ۲ - احکام مربوط به سهل۲.۱ - جست و جو در زمین هموار برای یافتن آبکسى که وظیفهاش وضو گرفتن یا غسل کردن است، لیکن آب در اختیار ندارد، بنابر قول مشهور باید در زمین هموار به اندازه برد دو تیر (حدود چهارصد گام) در چهار جهت، در صورت احتمال وجود آب، به جست و جو بپردازد و پس از مأیوس شدن از یافتن آب در آن محدوده، تیمم نماید. ۲.۲ - استحباب وقوف در زمین همواربه قول مشهور، در روز عرفه وقوف بر کوه براى حاجی مکروه مىباشد، و مستحب است وقوف در دامنه کوه و در زمین هموار صورت گیرد. برخى قدما وقوف بر کوه را جز در حال ضرورت جایز ندانستهاند. [۴]
المهذب ج۱، ص۲۴۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۵۷. |