سر (به فتح سین) (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «سَر» است. ۱ - معنای سَرسر، عضو بالايين جاندار است. [۱]
لغتنامه، ج ۷، ص ۱۰۴۴۲، «رأس».
در اين عنوانآیاتیمعرفیمیشوند که در آنها از واژه «رأس» و مشتقّات آن «نواصى» و جمله «واستغشوا ثيابهم» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطتراشیدن سر (قرآن)، تشبیه به سر (قرآن)، جامه بر سر کشیدن (قرآن)، حجاب سر (قرآن)، حرکت سر (قرآن)، سر برگرداندن (قرآن)، سر بریدن (قرآن)، سر به زیری (قرآن)، سر حاجیان (قرآن)، سر در حالت استهزاء (قرآن)، سر در حالت تکبر (قرآن)، سر درد (قرآن)، سر در رؤیا (قرآن)، سر در قیامت (قرآن)، سر در کنایه (قرآن)، سر ستمگران (قرآن)، سر شیطان (قرآن)، سر کافران (قرآن)، سر مجرمان (قرآن)، سر مشرکان (قرآن)، سر هارون (قرآن)، ضربه بر سر (قرآن)، عذاب سر (قرآن)، مسح سر (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۱۷۸، برگرفته از مقاله «سَر». ردههای این صفحه : سر | موضوعات قرآنی
|