رنگ سیاه (قرآن)از رنگ‌هایی که در آیات قرآن به آن اشاره شده، «رنگ سیاه» است. ۱ - رنگ کلاغکلاغ، به رنگ سياه: «... وَ غَرابِيبُ سُودٌ؛... و گاه به رنگ كاملًا سياه.» " غرابيب" جمع" غربيب" (بر وزن كبريت) به معنى سياه پر رنگ است، و اينكه عرب به كلاغ" غراب" مى‌گويد نيز از همين جهت است. ۲ - رنگ گل خشکیدهسياه رنگ بودن گِل خشكيده، خميرمايه آفرینش بشر: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ • وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي خالِقٌ بَشَراً مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ • قالَ لَمْ أَكُنْ لِأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِنْ صَلْصالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ؛ما انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال كه از گل بدبوى تيره‌رنگى گرفته شده بود آفريديم. و به خاطر بياور هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشرى را از گل خشكيده‌اى كه از گل بدبوى تيره رنگى گرفته شده، مى‌آفرينم. گفت: من هرگز براى بشرى كه او را از گل خشكيده‌اى كه‌از گل بدبويى آفريده‌اى، سجده نخواهم كرد.» ۳ - رگه‌های سیاه در کوهايجاد رگه‌ها و خطوط سياه پر رنگ در کوه‌ها، از سوى خداوند: «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ ... وَ مِنَ الْجِبالِ جُدَدٌ ... غَرابِيبُ سُودٌ؛آيا نديدى خداوند ... و از كوه‌ها نيز به لطف پروردگار راه‌هايى آفريده شده ... و گاه به رنگ كاملًا سياه.» ۴ - زندگی در دود سیاهزندگى در سايه‌اى از دود سياه، فرجام آخرتى اصحاب شمال: «وَ أَصْحابُ الشِّمالِ ... • ... فِي ... • وَ ظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ؛واصحاب شمال، ... در ميان ...و در سايه دودهاى متراكم و آتش زا!» «يحموم» به معناى دود به شدّت سياه است. ۵ - چشمان سیاه همسران بهشتیبهشتیان، داراى همسرانى با چشمانى به رنگ سياه: ۱. «كَذلِكَ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ؛اينچنين‌اند بهشتيان؛ و آنها را با حورالعين تزويج مى‌كنيم.» ۲. «... وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ؛... و حورالعين را به همسرىِ آنها در مى‌آوريم.» در معناى «حور» گفته شده: ظهور اندكى سفيدى در چشم از ميان سياهى است (چشم سياه). ۳. «حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِي الْخِيامِ؛حوريانى كه در خيمه‌هاى بهشتى مستورند.» ۴. «وَ حُورٌ عِينٌ؛و همسرانى از حورالعين دارند.» ۶ - رنگ چشمه ذوالقرنینچشمه قصّه ذوالقرنین، به رنگ گِل سياه: «حَتَّى إِذا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَها تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ ... قُلْنا يا ذَا الْقَرْنَيْنِ ...؛تا هنگامى كه به غروبگاه آفتاب رسيد؛ در آن جا چنان به نظرش آمد كه خورشید در چشمه تيره و گل‌آلودى غروب مى‌كند؛ ... گفتيم: اى ذوالقرنين!....» «حمئة» به معناى گِل سياه است. ۷ - عناوین مرتبطرنگ چهره‌ها (قرآن). ۸ - پانویس۹ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۵، ص۱۴۳، برگرفته از مقاله «رنگ سیاه». رده‌های این صفحه : رنگ | موضوعات قرآنی
|