زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

خورشیدپرستی (قرآن)





در آیات قرآن به عبادت و پرستش خورشید توسط برخی اقوام اشاره شده است.


۱ - معنای خورشیدپرستی



خورشيدپرستى به معناى عمل پرستيدن خورشید است‌
[۱] لغت‌نامه، ج ۶، ص ۸۸۵۸، «خورشيدپرستى».
كه در بين اقوامى چون قوم ابراهیم و قوم سبأ رواج داشته است.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از جمله‌هاى‌ «لاتسجدوا للشّمس»، «يسجدون للشّمس» و «رأى الشّمس بازغة» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار خورشیدپرستی (قرآن)، احتجاج با خورشیدپرستان (قرآن)، بطلان خورشیدپرستی (قرآن)، تبری از خورشیدپرستی (قرآن)، تزیین خورشیدپرستی (قرآن)، تظاهر به خورشیدپرستی (قرآن)، خورشیدپرستان (قرآن)، شرک خورشیدپرستی (قرآن)، عوامل خورشیدپرستی (قرآن)، نهی از خورشیدپرستی (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. لغت‌نامه، ج ۶، ص ۸۸۵۸، «خورشيدپرستى».
۲. سوره انعام/سوره۶، آیه۷۸.    
۳. سوره نمل/سوره۲۷، آیه۲۴.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۳، ص۱۵۳، برگرفته از مقاله «خورشیدپرستی».    


رده‌های این صفحه : خورشید | عبادت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.