زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

خلوت کردن با نامحرم





شیطان در مکان خلوت با نامحرم، همراه انسان است؛ پس لازم است از خلوت کردن با زنان نامحرم پرهیز کرد تا گرفتار وسوسه‌های شیطان نشد.


۱ - پرهیز از خلوت کردن با نامحرم



در تعالیم و آموزه‌های دینی، یکی از مواردی که انسان برای مصونیت و حفظ از گناه، از آن نهی شده است، خلوت کردن با نامحرم است.

۱.۱ - وصیت ابلیس به حضرت موسی


در وصیت ابلیس به حضرت موسی (علیه‌السلام) می‌خوانیم: ‌ای موسی با زن بیگانه خلوت مکن؛ زیرا هر که چنین کند، من خود یار او شوم، نه یاران من.

۱.۲ - وصیت ابلیس به حضرت نوح


هم‌چنین در قسمتی از نصیحت‌های او به حضرت نوح (علیه‌السلام) آمده است: هر وقت با زن بیگانه خلوت کردی و با شما هیچ‌کس نیست، مرا به یاد آور.
بنابراین از آن‌جا که شیطان در مکان خلوت با نامحرم، همراه انسان است، لازم است از خلوت کردن با زنان نامحرم پرهیز کرد تا گرفتار وسوسه‌های شیطان نشد.

۲ - بیان یک نکته



نکته‌ای که در این‌جا یاد‌آوری آن ضروری است، این است که ممکن است گاهی خلوت کردن با نامحرم انگیزه‌هایی (مانند تحصیل، مشاوره و...) داشته باشد، در این‌گونه موارد ضروری است، با رعایت موازین دینی و شرعی در مکان‌های عمومی این کارها را پی‌گیری کرد تا راه سوء استفاده شیطان بسته شود.

۳ - پذیرش حکمت از سوی دشمنان



گفتنی است که اگرچه شیطان دشمن آشکار انسان است و در بسیاری از موارد نباید به حرف او توجه کرد، ولی در آموزه‌های دینی به پذیرش حکمت ولو از دشمنان خدا نیز سفارش شده است:

۳.۱ - سخنانی از امام علی


امام علی (علیه‌السلام) در این باره می‌فرماید:

۳.۱.۱ - اول


مطالب حکیمانه را فرا گیرید؛ ولو گوینده آن مشرک باشد.
[۳] طبرسی، ابوالفضل، علی بن حسن، مشکاة الانوار، ص۱۳۵، کتاب‌خانه حیدریه، نجف، ۱۳۸۵ ق.


۳.۱.۲ - دوم


در سخن نظر به گوینده مکنید؛ بلکه نظر به گفتار نمایید؛ یعنی گفتار صحیح را از هر که گفته است، بگیرید.
[۴] تمیمی آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، ح۶۱۲، ص۵۸، انتشارات دفتر تبلیغات، قم، ۱۳۶۶ ش.


۳.۱.۳ - سوم


علم و حکمت گم شده مردان با ایمان است که از پی آن می‌گردند. آن را طلب کنید و لو نزد مشرک باشد.

۴ - پانویس


 
۱. مفید، محمد بن محمد، الامالی، ص۱۵۷، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۴۱۳ ق.    
۲. شیخ صدوق، محمد بن علی، خصال، ج۱، ص۱۳۲، انتشارات جامعه مدرسین، قم، ۱۴۰۳ ق.    
۳. طبرسی، ابوالفضل، علی بن حسن، مشکاة الانوار، ص۱۳۵، کتاب‌خانه حیدریه، نجف، ۱۳۸۵ ق.
۴. تمیمی آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم، ح۶۱۲، ص۵۸، انتشارات دفتر تبلیغات، قم، ۱۳۶۶ ش.
۵. شیخ طوسی، ابی‌جعفر، محمد بن حسن، الامالی، ص۶۲۵، انتشارات دارالثقافة، قم، ۱۴۱۴ق.    


۵ - منبع


پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «خلوت کردن با نامحرم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۱۸.    







آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.