زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

حسنه (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «حسنه» است.


۱ - معنای حسنه



حسنه به چيزى گفته مى‌شود كه انسان را از جهت بدنى و جانى مسرور كند و به توسعه در روزی و زندگى، اخلاق نيک در دنیا، رضوان خدا و بهشت در آخرت تفسير شده است.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شود که در آن‌ها فقط از واژه‌ «حسنه» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار حسنه (قرآن)، ارزش حسنه (قرآن)، اسوه حسنه (قرآن)، امتحان با حسنه (قرآن)، پاداش حسنه (قرآن)، حسنه آخرتی (قرآن)، حسنه دنیایی (قرآن)، حسنه و اهل کتاب (قرآن)، حسنه و فرعونیان (قرآن)، حسنه و قوم ثمود (قرآن)، حسنه و کافران (قرآن)، درخواست حسنه (قرآن)، دفع بدی‌ها با حسنه (قرآن)، سیئه و حسنه (قرآن)، شفاعت حسنه (قرآن)، قرض الحسنه (قرآن)، مصادیق حسنه (قرآن)، منشأ حسنه (قرآن)، موعظه حسنه (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب أصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۳۵، «حسن».    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۵۳۰.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۵۹۶، برگرفته از مقاله «حسنه».    


رده‌های این صفحه : حسنه | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.