حدیث عالی مطلقحدیث عالی مطلق، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به خبری که سند آن نسبت به سند دیگر با واسطه کمتری به معصوم (علیه‌السّلام) برسد، گفته می‌شود. ۱ - تعریفحدیث عالی منقسم می‌شود به «عالی مطلق» و «عالی نسبی». حدیث عالی مطلق حدیثی است که رجال سندش در مقایسه با سند دیگری که همین متن را نقل می‌کند کمتر باشد. برخی علاوه بر تعریف مذکور تعریف دیگری نیز ذکر کرده‌اند و آن این که رجال سندش نسبت به مطلق اسانید کمتر باشد مانند ثلاثیات کافی (محمد بن یحیی عن احمد بن محمد بن عیسی عن الحسین بن سعید) و ثلاثیات تهذیب (محمد بن محمد بن نعمان عن احمد بن محمد بن حسن عن ابیه محمد بن حسن بن ولید). ۲ - حکم حدیث عالی مطلقا - این نوع سند بهترین سند است مشروط به این که رجال سند، رجال حدیث صحیح باشند یعنی اگر رجال آن از رجال حدیث ضعیف باشد از ارزش ساقط می‌شود به ویژه اگر کذابی در سند باشد. ب - صحیح‌نبودن سند روایت منافات با علو حدیث ندارد، هر چند که اگر سند آن هم صحیح باشد مزیت بیشتری پیدا می‌کند. به حدیث عالی مطلق «خبر عالی مطلق»، «روایت عالی مطلق» و «عالی مطلق» نیز گفته شده است. [۶]
نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۷۷.
[۷]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۲۲۸.
[۸]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۲۳۸.
۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث عالی مطلق»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۷/۲. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | حدیث عالی
|