زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

حجاج بن مسروق جعفی






حجّاج بن مسروق بن مالک بن کثیف بن عتبة الکداع الجعفی، یکی از شهدای کربلا است.


۱ - نسب حجاج



حجاج بن مسروف
[۲] تنکابنی، محمد، اكليل المصائب، ج۱، ص۱۶۵.
، حجاج بن سردق،
[۳] آرامگاه ‌هاى خاندان پاك، ترجمه عبد العلی صاحبی، ج۱، ص۲۳۳.
، حجاج بن‌ مرزوق، نيز گفته ‌اند.

۲ - پیوستن به امام حسین(علیه‌السلام)



از شیعیان و اصحاب امیرالمؤمنین علیه السلام در کوفه بود. چون باخبر شد که امام حسین علیه السلام از مدینه به سوی مکه حرکت کرده است، رهسپار مکه شد و به آن حضرت پیوست. هنگام حرکت امام علیه السلام از مکه به سوی عراق در کنار و همراه امام علیه السلام بود.

۳ - موذن امام حسین(علیه‌السلام)



وی در تمام اوقات نماز مؤذن امام حسین علیه السلام بود. در جریان ملاقات حرّ با امام حسین علیه السلام چون ظهر شد، امام علیه السلام به حجّاج فرمود که اذان بگوید و او نیز گفت.
[۸] بهبهانی، محمدباقر، الدّمعة الساكبة، ج۴، ص۲۴۹.
( ارشاد به جاى كلمه مسروق، مسرور دارد.)

۴ - دعوت از عبیدالله حر جعفی



در قصر بنی ‌مقاتل وی و یزید بن مغفّل از طرف سیدالشهدا به خیمه عبیدالله حر جعفی رفتند؛ و پیام آن بزرگوار را به او رساندند و از او برای یاری آن حضرت دعوت به عمل آوردند.

۵ - رجز حجاج در عاشورا



حجاج در روز عاشورا وارد میدان شد و چنین رجز خواند:
أَقْدِمْ حُسَیْناً هادِیاً مَهْدِیّا • الْیَوْمَ تَلْقی جَدَّکَ النَبِیّا
ثُمَّ أَباکَ ذَا الْعَلا عَلِیّا • وَالْحَسَنَ الْخَیْرَ الرِّضَی الّوَلِیّا
وَذَا الْجَناحَیْنِ الْفَتَی الکَمِیّا • وَاسَدَ اللَّه الشَّهیدَ الْحَیّا
ای حسین، ای رهبر هدایت یافته پیش آی، امروز جدّت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم و
پدرت علی علیه السلام، امام حسن، جعفر طیار و حمزه سیدالشهدا را ملاقات خواهی نمود.

۶ - شهادت حجاج



پس از آن جنگید و به قولی بیست و پنج تن را به هلاکت رساند. سرانجام خودش نیز به افتخار شهادت نایل شد.

۷ - نام حجاج در زیارتنامه‌ها



در زیارت ناحیه از وی چنین یاد شده است: السَّلامُ عَلی حَجَّاجِ بْنِ مَسْرُوقِ الْجُعْفِی.

۸ - پانویس


 
۱. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۹۹.    
۲. تنکابنی، محمد، اكليل المصائب، ج۱، ص۱۶۵.
۳. آرامگاه ‌هاى خاندان پاك، ترجمه عبد العلی صاحبی، ج۱، ص۲۳۳.
۴. طوسی، محمد بن حسن، الرجال، ج۱، ص۱۰۰.    
۵. سماوی، محمد بن طاهر، ابصارالعین فی انصار الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۱۵۱- ۱۵۳.    
۶. محم بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۰۳.    
۷. موسوی مقرم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۱۸۳.    
۸. بهبهانی، محمدباقر، الدّمعة الساكبة، ج۴، ص۲۴۹.
۹. مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۷۸.    
۱۰. کوفی، ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۷۳.    
۱۱. سماوی، محمد بن طاهر، ابصارالعین فی انصار الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۱۵۱-۱۵۳.    
۱۲. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۸، ص۳۸.    
۱۳. خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۲۳.    
۱۴. ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب علیهم‌السلام، ج۳، ص۲۵۲.    
۱۵. خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۲، ص۲۳.    
۱۶. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۹۹.    
۱۷. سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین فی انصار الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۱۵۱-۱۵۳.    
۱۸. موسوی مقرّم، عبدالرزاق، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج۱، ص۲۵۳- ۲۵۴.    
۱۹. امین، محسن، اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۰۶.    
۲۰. ابن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج۳، ص۳۴۵.    


۹ - منبع



جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ج۱، ص۱۴۰- ۱۴۱.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.