ابوعبدالله جعفر بن عفّان طائیابوعبدالله جعفر بن عفّان (عثمان) طائی (م حدود ۱۵۰ هـ)، از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) و از محدثان و شاعران شیعه در قرن دوم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعبدالله جعفر بن عفّان (عثمان) طائی، اهل کوفه [۱]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۱۰۱.
و از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) بود و روایاتی از حسن بن محبوب نقل کرده است.کسانی چون ابوجعفر شامی و علی بن حسن بن فضّال از وی روایت کرده‌اند. از شعرای شیعه به شمار می‌رفت و در رثای امام حسین و اهل بیت (علیهم‌السّلام) اشعاری سروده که نمونه‌هایی از آن در اعیان الشیعه آمده است. وی معاصر با سید حمیری، شاعر معروف اهل بیت (علیهم‌السّلام) [۸]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۱۰۱.
و فردی مورد اعتماد بود.۲ - شعر در رثای امام حسینکشّی از زید شحّام نقل کرده که من و جماعتی از اهل کوفه در حضور امام صادق (علیه‌السّلام) بودیم، جعفر بن عفّان بر امام وارد شد و امام او را نزد خودش خواند و به وی فرمود: ای جعفر، به من خبر رسیده که درباره امام حسین (علیه‌السّلام) شعر سروده‌ای؟ ابن‌عفان در پاسخ امام عرض کرد: بلی، جانم به فدایت. حضرت فرمود: اشعارت را بخوان. او نیز اشعارش را که در رثای امام حسین (علیه‌السّلام) بود، قرائت کرد تا اینکه اشک بر سر و صورت امام و حاضران مجلس جاری گشت. سپس حضرت فرمود: ای جعفر، ملایکه در این جلسه حضور دارند و اشعار تو را شنیده و گریسته‌اند، همان‌طور که ما گریه کردیم. خداوند بهشت را بر تو و هر کسی که بر حسین (علیه‌السّلام) گریه کند یا شعری بگوید، واجب کرده و گناهانشان را می‌بخشد. ۳ - آثاراز ابن‌عفان دویست برگ شعر بر جای مانده که در برخی منابع به عنوان دیوان از آن یاد شده است. [۱۵]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۱۰۱.
۴ - تاریخ وفاتابنعفان سرانجام در حدود ۱۵۰ هـ درگذشت. ۵ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۱۸]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۵، ص۶۸۲۹.
۶ - پانویس۷ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۲۶، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله جعفر بن عفّان طائی». رده‌های این صفحه : اصحاب امام صادق | درگذشتگان سال 150 (قمری) | شاعران اهل‌بیت قرن 2 (قمری) | محدثان شیعه قرن 2(قمری)
|