تضرع امتهای پیشین (قرآن)تضرع که به معنای خضوع و خشوع می باشد در امتهای پیشین هم سابقه داشته است. ۱ - تضرع به درگاه الهیبرای امتهای پیشین تضرع و تذلل به درگاه خداوند ضرورت داشته که خداوند در این مورد می فرماید: ولقد ارسلنا الی امم من قبلک فاخذنـهم بالباساء والضراء لعلهم یتضرعون.ما به سوی امتهایی که پیش از تو بودند، (پیامبرانی) فرستادیم؛ (و هنگامی که با این پیامبران به مخالفت برخاستند،) آنها را با شدّت و رنج و ناراحتی مواجه ساختیم؛ شاید (بیدار شوند و در برابر حق ،) خضوع کنند و تسلیم گردند! . ۱.۱ - درس گرفتن از امم قبلدر این آیات نیز گفتگو با گمراهان و مشرکان ادامه مى یابد و قرآن از راه دیگر براى بیدار ساختن آنها موضوع را تعقیب مى کند یعنى دست آنها را گرفته و به قرون و زمانهاى گذشته مى برد و چگونگى حالات امتهاى گمراه و ستمگر و مشرک را شرح مى دهد که چگونه تمام عوامل تربیت و بیدارى در مورد آنها به کار گرفته شد اما جمعى از آنها به هیچیک از اینها توجه نکردند و سرانجام چنان عاقبت شومى دامانشان را گرفت که عبرتى براى آیندگان شدند. وما ارسلنا فی قریة من نبی الا اخذنا اهلها بالباساء والضراء لعلهم یضرعون.و ما در هیچ شهر و آبادی پیامبری نفرستادیم مگر اینکه اهل آن را به ناراحتیها و خسارتها گرفتار ساختیم؛ شاید (به خود آیند، و به سوی خدا) بازگردند و تضرع کنند! .این آیات مربوط و متصل به آیات قبل اند، براى اینکه مطالبى را که در آن آیات درباره امت هاى گذشته بود خلاصه کرده و درباره همه آنها مى فرماید: این امت ها از این جهت منقرض شدند که بیشتر افرادشان فاسق و از زى عبودیت بیرون بودند، و به عهد الهى و آن میثاقى که در روز اول خلقت از آنان گرفته شده بود وفا نکردند، در نتیجه سنت هاى الهى که ذیلا توضیح آن را خواهیم داد یکى پس از دیگرى درباره آنان جریان یافت و منتهى به انقراض شان گردید. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تضرع امتهای پیشین » رده‌های این صفحه : تضرع | موضوعات قرآنی
|