ترح (مفردات‌نهج‌البلاغه)تَرَح (بر وزن شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای غم و اندوه می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص سرزنش اصحاب و یاران خویش از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیتَرَح (بر وزن شرف) به معنای غم و اندوه آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «ما الدنیا الّا فرح و ترح.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) درباره در مذمت اصحابش فرموده است: «و الله یمیت القلب و یجلب الهم من اجتماع هؤلاء القوم علی باطلهم و تفرّقکم عن حقکم فقبحا لکم و ترحا؛ یعنی قباحت و اندوه بر شما باد.» «ترحه»: بر وزن قعده نیز به‌همین معنی است. چنان‌که در خطبه ۱۵۸، است. جمع این واژه «اتراح» است؛ چنان‌که در خطبه ۹۱، آمده است: «غصص اتراحها.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه سه بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ترجمان»، ص۱۷۳. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|