بالاکوتبالاکوت، قصبه‌ای در هَزاره و مانْسِهره در شمال پاکستان، در دهنه جنوبی دره کاغان که از ابتدا مرکز مهم تجاری منطقه کاغان و چیلاس و گِلگِت و کوهستان بوده است. ۱ - علت معروفیت بالاکوتپس از جنگِ شهید سیداحمدبریلوی با سیک‌ها (ذیقعده ۱۲۴۶) در این محل، اهمیت تاریخی یافت. مدفن بریلوی و تنی چند از شهدای دیگر نهضت در همین قصبه است. ۲ - وجه نام‌گذاری به بالاکوتدر نزدیکی این قصبه قبر شخصی به نام بالاپیر واقع است که نام بالاکوت با آن مناسبتی دارد، اما حدس قریب به یقین این است که بالاکوت به دلیل قرار گرفتن روی پشته به این نام موسوم شده است. ۳ - ویژگی‌های بالاکوتشاخهای از رود کُنهار از این قصبه می‌گذرد. پشته‌ای که بالاکوت بر آن قرار دارد با شیب نسبتاً ملایم به کشتزارها وصل می‌شود. بام خانه زیرین، حیاط خانه بالایی را تشکیل می‌دهد. کوچه‌ها تنگ و پیچ‌دار و خانه‌ها کوچک و دیوارها از سنگِ نتراشیده و کاه‌گل ساخته شده است. در دوره حکومت انگلیسی‌ها، ساختمان‌های جدیدی، چون مهمان‌خانه، و کلانتری و بهداری و مدرسه، در اطراف بالاکوت بنا شد. ۳.۱ - جمعیت بالاکوتدر سرشماری ۱۳۴۰ ش، بالاکوت ۲۰۵، ۴ تن جمعیت داشته است. ۳.۲ - مساجد بالاکوتدر بالاکوت سه مسجدِ قدیمیِ تعمیر و مرمت شده هست. مسجد بالا یا مسجد کلان یکی از این سه است که بریلوی در آن سنگر گرفته و به سیک‌ها حمله کرده بود. ۴ - قبور شهدای بالاکوتپس از استقلال پاکستان، بناهای تازه‌ای در بالاکوت ساختند و قبر بریلوی و محوطه‌اش تعمیر و خانه‌های مسکونی و بازار در اطراف آن احداث شد. قبر شاه اسماعیل شهید، دستیار بریلوی در نهضت جهاد که در جنگ با سیک‌ها به شهادت رسید، در مزرعه‌ای نزدیک بالاکوت و قبر شهدای دیگر در متی کوت است. ۵ - نتیجه جنگ با سیکهاسیکها، پس از پیروزی در جنگ با مجاهدانِ پیرو بریلوی، بالاکوت را به آتش کشیدند. در این آتش سوزی بیش‌تر نوشته‌های بریلوی و سوابق موجود در دفتر نهضت جهاد و گزارش‌های روزانه، که از لحاظ تاریخی و سندی باارزش بود، سوخت و نابود شد. ۶ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بالاکوت»، شماره۳۲۰. رده‌های این صفحه : پاکستان | جغرافیای اسلامی
|