بادیه‌نشینی (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «بادیه‌نشینی» است. ۱ - معنی بادیهنشینیبادیه در لغت به معنای صحرا، بیابان و سرزمینی است که ساکن دائمی نداشته باشد. بادیه نشینی نیز به معنای چادرنشینی و صحرانشینی است. [۲]
دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، ج۳، ص۳۴۴۸، «بادیه».
[۳]
دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، ج۳، ص۳۴۴۹، «بادیه نشین».
در این عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «الاعراب»، «البدو» و از جمله «لم نجعل لهم من دونها سترا» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطآثار بادیه‌نشینی (قرآن)، بادیه‌نشینی آل یعقوب (قرآن)، بادیه‌نشینان (قرآن)، ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۵۸، برگرفته از مقاله «بادیه‌نشینی». رده‌های این صفحه : بادیه نشینی | موضوعات قرآنی
|