اکراه بر شرک (قرآن)در آیه ۲۰ سوره کهف در مورد اکراه بر شرک آمده است. ۱ - پذیرش اجباری شرکپذیرش اجباری شرک (در صورت اختیاری بودن مقدمات آن) مانع رستگاری است. «انهم ان یظهروا علیکم یرجموکم او یعیدوکم فی ملتهم ولن تفلحوا اذا ابدا». (برداشت یاد شده مبتنی بر این است که مقدمات اکراه ، اختیاری باشد) چرا که اگر آنان از وضع شما آگاه شوند، سنگسارتان می‌کنند؛ یا شما را به آیین خویش بازمی‌گردانند؛ و در آن صورت، هرگز روی رستگاری را نخواهید دید!» ۲ - تفسیراينكه فرمود:" يرجموكم" معنايش كشتن با سنگ است كه بدترين كشتن‌ها است، زيرا علاوه بر كشتن منفوريت و مطروديت كشته را هم همراه دارد و در اين كه خصوص رجم را از ميان همه اقسام قتل اختیار نمود خود مشعر بر اين است كه اهل شهر عموما با اصحاب کهف دشمنى داشته‌اند، زيرا اينان از دین آنان بيرون آمده بودند، با حرصى عجیب مى‌خواستند با ريختن خون ايشان دين خود را يارى كنند، بنا بر اين اگر دستشان به ايشان برسد بى درنگ خونشان را مى‌ريزند، و چون همه افراد مى‌خواهند در اينكار شركت جويند لا جرم جز با سنگسار ميسر نمى‌شود. و اينكه فرمود" أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ" ظاهرش اين است كه كلمه" اعاده" متضمن معناى داخل كردن باشد، چون مى‌بينيم كلمه مذكور با لفظ" فى" متعدى شده است. با اينكه اين كلمه همواره بايد با" الى" متعدى شود. آرى، برداشتى كه اصحاب كهف كردند طورى نبوده كه مردم دست از سر آنان بردارند، يا به صرف ادعاى اينكه بگويند ما از دين توحید دست برداشته‌ايم از ايشان بپذيرند و جرمشان را ببخشند بلكه به خاطر اينكه جرمشان تظاهر به دين توحيد و خروج از دين بت پرستی بوده و علنا بت پرستى را خرافى و موهوم و افتراء بر خدا معرفى مى‌كردند عادتا نبايد به صرف اعتراف به حقانيت بت پرستى قناعت كنند، بلكه بايد آن قدر تعقيبشان كنند و رفتارشان را زير نظر بگيرند تا نسبت به صدق ادعايشان اطمينان پيدا كنند، و قهرا در بت پرستى يكى از بت پرستان شده و تمامى وظائف دينى ايشان را انجام داده از انجام مراسم و شرايع دین الهى محروم شوند، حتى به يك كلمه از دين توحيد لب نگشايند. ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۹۸، برگرفته از مقاله «اکراه بر شرک». |