انابه در دعا (قرآن)توبه و بازگشت به سوی معبود در هنگام خواندن پروردگار و دعا در محضر ایشان نیز هست. ۱ - هنگام ابتلا به سختیهاانسان ها وقتی سختی یا مصیبتی به آنها می رسد با انابه دست دعا به سوی پروردگار خویش بر می دارند. واذا مس الناس ضر دعوا ربهم منیبین الیه...(و چون مردم را زيانى رسد پروردگار خود را در حالى كه به درگاه او توبه مى كنند مى خوانند و آنگاه كه از جانب خود رحمتى به آنان چشانيد بناگاه دسته اى از ايشان به پروردگارشان شرك مى آورند.) در تفسیر شریف المیزان آمده است: «تعبیر به (مس) براى این است که : بر ناچیزى و مختصر بودن گرفتارى دلالت کند، و نکره آوردن (ضر) و (رحمه) نیز براى افاده اختصار و ناچیزى است.» واذا مس الانسـن ضر دعا ربه منیبا الیه...(و چون به انسان آسيبى رسد پروردگارش را در حالى كه به سوى او بازگشت‌كننده است مى خواند ...) شیخ طبرسی در مجمع البیان (ضر) را تعبیر به مرض ، سختی و قحطی می نماید. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۴۲۷، برگرفته از مقاله «انابه در دعا». |