امارات ذمامارات ذم، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از علائم و نشانه‌های ذمّ راوی می‌باشد. ۱ - تعریفمراد از "امارات ذم" مجموعه‌ای از علائم و نشانه‌هایی است که دانشمندان علوم حدیث آنها را درباره ذم، فسق و ضعف راویان بیان داشته‌اند با اندک دقت در آنها در می‌یابیم که برخی از آنها از جمله اسباب به حساب می‌آیند یعنی ملاک و معیاری که موجب ذم و ضعف راوی است بیان شده است مانند: "کثرت روایت راوی از ضعفا و مجاهیل" یعنی از جمله ملاک‌ها و معیارها برای بازشناسی راویان این است که راوی از ضعفا و مجاهیل روایت کند که آن موجب ذم او می‌گردد. ۲ - الفاظ ذمبرخی دیگر از آن علائم و نشانه‌ها از جمله الفاظ و عبارات محسوب می‌شوند مانند: "ضعیف" و "یکذب فی الوقت" یعنی چنان‌چه راویی در کتب رجالی به این الفاظ و عبارات متصف شده بود آن راوی مذموم است. از این اصطلاح به «امارات قدح» و «امارات طعن» نیز تعبیر می‌شود. [۵]
مامقانی، عبدالله، مستدركات مقباس الهدايه، ج۶، ص۲۰۵.
۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «امارات ذم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۵/۲۸. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | امارات مدح و ذم
|