زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

اشهر الحرم





اشهر الحرم، اصطلاحی در فقه نظامی است که به چهار ماه محرّم، رجب، ذی‌الحجّة و ذی‌القعده اطلاق می‌شود.


۱ - معنای لغوی



اشْهُرِ الْحُرُمْ، اشْهُرْ جمع شَهْرْ در لغت یعنی ماه‌های حرام.

۲ - معنای اصطلاحی



در اصطلاح به چهار ماه یعنی ماه‌های: محرّم، رجب، ذی‌ الحجّة و ذی‌ القعده اطلاق می‌شود.

۳ - ماه‌های حرام در قرآن



قرآن کریم می‌فرماید:
«انَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَاللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فی‌ کِتابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمواتِ وَ الْارْضِ‌ مِنْها ارْبَعَةَ حُرُم...؛ عدد ماه‌های سال نزد پروردگار در کتاب الهی از آن روز که آسمان‌ها و زمین را آفریده، دوازده ماه است؛ که چهار ماه از آن ماه حرام است؛ (و جنگ در آن ممنوع می‌باشد.)

۴ - حکم ماه‌های حرام در فقه



از نظر فقه اسلامی چهار ماه از دوازده ماه آتش‌بس قرار داده شده است؛ در این‌ مدت، جنگیدن با کافران و مشرکان حرام است، مگر اینکه آنها جنگ را آغاز کنند و یا از کسانی باشند که حرمتی برای، ماه‌های حرام قائل نباشند.

۵ - پانویس


 
۱. مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، ج۹، ص۲۴۴، کتاب الجهاد.    
۲. حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۷۹، مؤسسة النشر الإسلامی،جامعه مدرسین، قم.    
۳. توبه/سوره۹، آیه۳۶.    
۴. زبیدی، مرتضی، فرهنگ تاج العروس، ج۳۱، ص۴۶۰، مصر.    
۵. مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، ج۹، ص۲۴۴، کتاب الجهاد.    
۶. حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۱، ص۴۷۹، مؤسسة النشر الإسلامی،جامعه مدرسین، قم.    


۶ - منبع



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.