استصحاب با شک در رافعاستصحاب با شک در رافع، حکم به بقای مستصحبِ مقتضی دوام، بعد از شک در وجود رافع یا رافع بودن شیء موجود است. ۱ - تعریفاستصحاب با شک در رافع، مقابل استصحاب باشک در مقتضی است و آن، استصحاب بقای چیزی است که استعداد و مقتضی دوام در آن وجود دارد، ولی نسبت به بقای آن، یا در حدوث رافع و یا در رافعیت شیء موجود شک به وجود آمده است. ۱.۱ - مثالمانند: عقد نکاح که قابلیت دوام را تا ابد دارد، اما در بقای آن، نظر به این که آیا طلاقی اتفاق افتاده یا نه، شک شده است؛ در این جا استصحاب دوام عقد نکاح جاری می‌شود. [۴]
فرائد الاصول، انصاری، مرتضی بن محمد امین،ج۲، ص۵۵۹.
[۷]
سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱۴، ص (۱۴۰-۱۲۰).
۲ - عناوین مرتبطشک در رافع. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۲، برگرفته از مقاله «استصحاب با شک در رافع». رده‌های این صفحه : استصحاب
|