زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ادب (قرآن)





از عناوین و موضوعات به کار رفته در آیات قرآن، «ادب» است.


۱ - معنی ادب



ادب، به معناى حُسن معاشرت، حسن محضر، طريقه‌اى كه پسنديده و صلاح باشد، اخلاق نيكو، حسن احوال در قيام و قعود و خصال حميدة است.
[۱] فرهنگ فارسى معين.
[۲] لغت‌نامه دهخدا.
در اين عنوان، به ادب به ديده مقوله‌اى اجتماعى و اخلاقى نگاه شده است و ادبِ هر كارى ذيل موضوع خود آورده شده است.
در اين عنوان مقالاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «تحيت»، «سلام»، «اكرام» و مشتقات آن‌ها، «قول معروف»، «قول لين» و نيز افعالى كه عرفاً ادب و احترام به حساب مى‌آيد مانند: «لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ. »، «إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا. » و ... استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



ادب ابراهیم (قرآن)، ادب اسماعیل (قرآن)، ادب اصحاب اعراف (قرآن)، ادب برخورد با جاهلان (قرآن)، ادب برخورد با خانواده (قرآن)، ادب برخورد با خویشاوندان (قرآن)، ادب برخورد با زکات‌دهندگان (قرآن)، ادب برخورد با ساکنان خانه (قرآن)، ادب برخورد با سفیهان (قرآن)، ادب برخورد با عالمان (قرآن)، ادب برخورد با فرزند (قرآن)، ادب برخورد با فقیر (قرآن)، ادب برخورد با محمد (قرآن)، ادب برخورد با مخالفان (قرآن)، ادب برخورد با مردم (قرآن)، ادب برخورد با معلم (قرآن)، ادب برخورد با مؤمنان (قرآن)، ادب برخورد با مهمانان (قرآن)، ادب برخورد با والدین (قرآن)، ادب برخورد با یتیمان (قرآن)، ادب بندگان ممتاز خدا (قرآن)، ادب بهشتیان (قرآن)، ادب جن (قرآن)، ادب خضر (قرآن)، ادب سخن گفتن (قرآن)، ادب شعیب (قرآن)، ادب محمد (قرآن)، ادب مریم (قرآن)، ادب مقربان در بهشت (قرآن)، ادب ملائکه (قرآن)، ادب موسی (قرآن)، ادب مؤمنان (قرآن)، ادب مهمان (قرآن)، ادب نوح (قرآن)، ادب هابیل (قرآن)، ادب هود (قرآن)، ادب یوسف (قرآن)، اهمیت ادب (قرآن)، پاداش ادب (قرآن)، زمینه ادب (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. فرهنگ فارسى معين.
۲. لغت‌نامه دهخدا.
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۵۱.    
۴. حجرات/سوره۴۹، آیه۲.    
۵. مجادله/سوره۵۸، آیه۱۱.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۴۹۰، برگرفته از مقاله «ادب».    


رده‌های این صفحه : ادب | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.