احسان به ابن سبیلابن سبیل در لغت به معنای رهگذر، ره رو و مسافر است و در اصطلاح به مسافری گفته می‌شود که در راه مانده و زاد و توشه مسافرت ندارد. [۱]
لغت نامه دهخدا.
۱ - لزوم احسان به ابن سبیلاحسان به ابن سبیل لازم و ضروری است: ... و بالولدین احسنا... و ابن السبیل... ۲ - علت احسان به ابن سبیللزوم احسان به ابن سبیل برای اطاعت از خداوند و به دور از تکبر و فخرفروشی: واعبدوا الله و لاتشرکوا به شیـا... و بالولدین احسنا... و ابن السبیل... ان الله لایحب من کان مختالا فخورا. (جمله «و اعبدوالله...» بیان توحید عملی است برای همین، پس از آن جمله تعلیلیه «ان الله لایحب...» آمده تا بفهماند بخیل و ریاکار که در آیه ۳۷ و ۳۸ ذکر شده شرک عملی دارند. نتیجه این که احسان به ابن سبیل اگر در جهت رضای خداوند باشد توحید عملی است و گرنه شرک عملی خواهد بود.) ۳ - ثمره احسان به ابن سبیلاحسان به ابن سبیل، زمینه جلب محبت الهی: ... و بالولدین احسنا... و ابن السبیل... ان الله لایحب من کان مختالا فخورا. (مفهوم «ان الله لایحب من کان مختالا فخورا» این است که خداوند، غیرمتکبر و غیرفخرفروش را دوست دارد که به قرینه مقابله، مقصود، احسان کننده است.) ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۱۹۳، برگرفته از مقاله «احسان به ابن سبیل». |