احادیث مواعظاحادیث مواعظ، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به احادیثی گفته می‌شود که برای موعظه و نصیحت آمده است. ۱ - تعریف موعظهدر تعریف موعظه گفته‌اند: موعظه آن است که قلب‌های قسی را نرم، چشم‌های خشک را پر اشک و اعمال فاسد را اصلاح می‌کند بنا براین "احادیث مواعظ" به احادیثی باید گفت که دل‌های قسی به وسیله آن‌ها نرم، چشم های خشک به توسط آن‌ها پر اشک و اعمال فاسد بدان‌ها اصلاح می‌گردد. ۲ - تسامح در احادیث مواعظدانشمندان رجال و درایه در مورد تحمل حدیث از مشایخ آداب و شرایطی بیان داشته‌اند در مورد "احادیث مواعظ" تسامح و تساهل دارند در این باره برخی گفته‌اند: از جمعی پیشینیان نقل شده تحمل احادیث مربوط به حلال و حرام از کسانی که از اتهام و مظنّه به دور نیستند جایز نیست ولی کتابت احادیث ترغیب و مواعظ از مشایخی که از چنین اوصافی به دور نیستند جایز است. ۳ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • جرجانی، علی بن محمد، التعریفات. • موسوی زنجانی، محمد، الکفایه فی علم الدرایه. ۴ - پانویس
۵ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «احادیث مواعظ»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۵. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|