زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابویحیی حناط





ابویحیی زکریا حناط طحان، از اصحاب امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام کاظم (علیه‌السّلام) بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابویحیی زکریا حناط طحان، علامه تستری اسم وی را به ظاهر زکریا دانسته است. همچنین ابوالقاسم خوئی از وی با عنوان ابویحیی زکریا الدعاء الحناط الخیاط و الکوفی یاد می‌کند.
وی از یاران امام صادق و امام کاظم (علیهما‌السّلام) بود و از امام صادق (علیه‌السّلام)
[۵] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۴۲۴.
و عبدالله بن ابی‌یعفور روایت نمود. روایتگرانی نیز مانند حسن بن محمد بن سماعه، حسن بن محبوب، علی بن حکم،
[۱۲] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۴۲۴.
ابن‌بکیر و ابراهیم بن محمد اشعری از او بهره برده‌اند.
برخی روایت حسن بن محبوب را از وی، دلیل بر جلالت شان ابویحیی دانسته‌اند.
کتاب الحدیث از آثار اوست.

۲ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۵] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۳۹۶.
[۱۷] زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۷۹۳.


۳ - پانویس


 
۱. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۵۶۰.    
۲. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۷۹.    
۳. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۳۲.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۶۵.    
۵. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۴۲۴.
۶. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲۳، ص۹۳.    
۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۵۶.    
۸. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۷، ص۱۰۹.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۱۸۹.    
۱۰. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۸، ص۲۱۱.    
۱۱. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴۵.    
۱۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۴۲۴.
۱۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲۳، ص۹۳.    
۱۴. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۰.    
۱۵. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۳۹۶.
۱۶. بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۱، ص۴۶۳.    
۱۷. زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۷۹۳.


۴ - منبع


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۴، برگرفته از مقاله «ابویحیی حناط».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.