زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابومحمد یحیی بن مبارک عدوی





ابومحمد یحیی بن مبارک عدوی، یکی از قاریان برجسته قرن سوم قمری و معلم چند تن از خلفای عباسی در زمان ولیعهدی بود. او که صاحب تالیفاتی در علم قرائت و لغت بود، سرانجام به سال ۲۰۴ قمری درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد، یحیی بن مبارک بن مغیره عدوی یزیدی، معلم «المهدی» در زمان (ولیعهدی) او بود. مهدی، نحو، ادبیات، و انواع قرائات و شعر را نزد او فرا گرفت. او همچنین معلم‌ هارون الرشید و سپس امین و مامون بود. یحیی از قاریان بزرگ و در قرائت، جانشین ابوعمرو بن علاء محسوب می‌شد. به دلیل این که فرزندان یزید بن منصور حمیری ـ دایی مهدی ـ را تعلیم می‌داد، به یزیدی ملقب شد. کتاب الوقف و الابتداء، النوادر فی اللغة و المقصور و الممدود، از تالیفات اوست.
[۱] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۳۹۷.
[۲] شمس‌الدین ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۳۳۸.
[۴] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۱۴۶.
[۶] ابن عماد، عبد الحی بن احمد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۴.


۲ - پانویس


 
۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۵، ص۳۹۷.
۲. شمس‌الدین ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۳۳۸.
۳. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۲۰، ص۳۵۹.    
۴. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۱۴۶.
۵. حموی، یاقوت، معجم الادباء ارشاد الاریب الی معرفه الادیب، ج۱، ص۱۶۰.    
۶. ابن عماد، عبد الحی بن احمد، شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ج۲، ص۴.


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۵۸.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.