زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

ابوالخیر صالح بن ابی‌حماد





ابوالخیر صالح بن سلمة بن ابی‌حماد زاذویه رازی، از اصحاب امام جواد، امام‌ هادی و امام حسن عسکری (علیهم‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالخیر صالح بن سلمة بن ابی‌حماد زاذویه رازی، اهل ری بود. شیخ طوسی او را از اصحاب امام جواد، امام‌ هادی و امام حسن عسکری (علیهم‌السّلام) دانسته و در نسخه‌ای از رجال، نام او در زمره کسانی که از ائمه (علیهم‌السّلام) روایت نکرده‌اند، آمده است.
[۵] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۹۱.

او از حسن بن علی وشاء و اسماعیل بن مهران روایت نقل کرده و روایتگران معروفی مانند سکونی، سهل بن زیاد و سعد بن عبدالله اشعری از او روایت کرده‌اند.

۲ - دیدگاه رجال‌شناسان



رجال‌شناسان درباره منزلت روایی ابوالخیر اختلاف نظر دارند. نجاشی امر او را پوشیده و مبهم می‌داند و با عبارت «یعرف و ینکر» (احادیث او گاهی مانوس و گاهی نامانوس‌اند) از او یاد کرده و ابن‌غضائری او را ضعیف می‌داند، اما کشّی به نقل از فضل بن شاذان آورده که فضل از او خشنود بود و او را مدح می‌گفته است. در مجموع، بسیاری از رجال‌نویسان مانند جزائری، مامقانی و ابوالقاسم خوئی به وثاقت و جلالت او میل کرده یا بدان قائل شده‌اند.
[۱۵] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۹۱.


۳ - آثار



کتاب‌های خطب امیرالمومنین (علیه‌السّلام) و نوادر از ابوالخیر است که سعد بن عبدالله آنها را روایت کرده است.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۱] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۳۱۳.
[۲۲] نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۴، ص۲۲۸ - ۲۲۹.


۵ - پانویس


 
۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.    
۲. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۰۲.    
۳. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۶.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۳۲.    
۵. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۹۱.
۶. صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیه‌السّلام)، ج۲، ص۲۲۹ و ۲۳۲.    
۷. صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیه‌السّلام)، ج۲، ص۲۳۲.    
۸. صدوق محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۳۲۱.    
۹. صدوق محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۳۲۱.    
۱۰. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.    
۱۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.    
۱۲. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۴۰۴.    
۱۳. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۰۵.    
۱۴. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۶.    
۱۵. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۹۱.
۱۶. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۵۹.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۹۸.    
۱۸. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۷، ص۱۸۹.    
۱۹. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۸۴.    
۲۰. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۳، ص۲۶۱.    
۲۱. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۳۱۳.
۲۲. نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۴، ص۲۲۸ - ۲۲۹.
۲۳. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۲، ص۱۵۹.    


۶ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۰۰، برگرفته از مقاله «ابوالخیر صالح بن سلمه رازی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.