ابن‌عبدالحکم ابوعمر سعد بن عبداللهابوعمر سعد بن عبدالله، فرزند ابومحمد عبدالله بن عبدالحکم، یکی از شخصیت‌های ابن‌عبدالحکم می‌باشد؛ اِبْن‌ِ‌عَبْدُالحَکَم، عنوان افراد خاندانی از مورخان، فقیهان، محدثان و پیشوایان مذهبی مصر است که در سده‌های ۲ و ۳ق/۸ و ۹م از شهرت و نفوذ بسیار برخوردار بودند و بر مالکیان مصر ریاست داشتند. ۱ - معرفی اجمالیابوعمر سعد بن عبدالله (۱۹۱- ۲۶۸ق/۸۰۷ -۸۸۱م)، فرزند کهتر ابومحمد عبدالله بن عبدالحکم که به فضل و صدق و عبادت و اجتهاد شهرت داشت، اما تألیفی از خود به جای ننهاد. سعد از پدرش و عبدالملک ماجشون و یحیی بن حسان تنیسی و ابن‌نافع حدیث شنید و روایت کرد. خود نیز در مکه و مصر مجالس القا و املای حدیث داشت و عده‌ای از حفاظ و راویان حدیث از جمله محمد بن قاسم مصری، ابراهیم بن محمد حلوانی، ابوبکر ابن‌خزیمه، ابوعوانه نیشابوری و ابن ابی‌حاتم از او استماع و روایت حدیث کرده‌اند. ۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن‌عبدالحکم»، ج۴، ص۱۴۷۳. |