زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابن‌خصیب ابوبکر حسن بن خصیب بغدادی





ابوبکر (ابوالحسین) حسن بن خصیب بغدادی کوفی قمی، مشهور به ابن‌خصیب (زنده در قرن سوم هجری)، از منجمان ایرانی‌تبار در قرن سوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوبکر (ابوالحسین) حسن بن خصیب بغدادی کوفی قمی، مشهور به ابن‌خصیب، اخترشناس ایرانی‌تبار بود.
[۱] قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۶۵.
ابن‌طاووس او را ابن‌ابی‌الخصیب و از دانشمندان شیعه اهل قم و مقیم کوفه برشمرده است.
از زادگاه و جزئیات زندگی وی آگاهی دقیقی در دست نیست و آن‌طور که از نوشته خود وی در کتاب الموالید بر می‌آید، ابوالعنبس صیمری منجم را در سال ۲۳۰ هـ ملاقات کرده است. بدین‌ترتیب، می‌توان چنین نتیجه گرفت که ابن‌خصیب در نیمه دوم سده سوم زنده بوده است، از این‌رو گفته اسماعیل پاشا که تاریخ درگذشت او را در حدود ۱۹۰ هـ ذکر کرده، درست به نظر نمی‌رسد. به هر حال او در احکام نجوم مهارت و شهرت بسیاری داشت و به عربی و فارسی می‌نوشت.
پیش از آنکه به علم هیئت بپردازد، به تحقیق و مطالعه در سعد و نحس ستارگان علاقه خاصی داشت و در پیش‌گویی نیز توانا بود، اما پیش‌گویی‌های او اغلب نادرست بود.
[۵] بابانی، اسماعيل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۶۵.


۲ - آثار



ابن‌خصیب دارای تصنیفاتی در صناعت نجوم می‌باشد و آثار وی در شمار بزرگ‌ترین کتاب‌های احکام نجوم مورد پذیرش ملل دیگر قرار گرفت.
از آثار او کار مهتر یا الکار مهتر دائرة المعارفی نجومی است که ابن‌ندیم آن‌را شامل چهار کتاب المدخل الی علم الهیئه، تحویل سنی العالم، الموالید و تحویل سنی الموالید می‌داند.
گذشته از آثار یاد شده، قفطی کتاب‌های قضیب الذهب و النکت و المنشور را به ابن‌خصیب نسبت می‌دهد
[۷] قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۶۵.
که به نظر می‌رسد دچار اشتباه شده، زیرا در هیچ‌یک از مآخذ دیگر که آثار ابن‌خصیب را نوشته‌اند، به کتاب‌های مذکور اشاره نشده است.

۳ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۸] جمعی از نویسندگان، دانشنامه ایران و اسلام، ج۴، ص۵۳۱.
[۹] حسن انوشه و دیگران، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۳۹۸.
[۱۰] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۷۸۸۱.
[۱۲] کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۴، ص۲۰۳.


۴ - پانویس


 
۱. قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۶۵.
۲. سید بن طاووس، علی بن موسی، فرج المهموم، ص۱۲۹.    
۳. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه بزرگ اسلامی، ج۳، ص۱۱۵۰.    
۴. بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۶۵.    
۵. بابانی، اسماعيل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۶۵.
۶. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۳۳۷.    
۷. قفطی، علی بن يوسف، تاریخ الحکماء، ص۱۶۵.
۸. جمعی از نویسندگان، دانشنامه ایران و اسلام، ج۴، ص۵۳۱.
۹. حسن انوشه و دیگران، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۳۹۸.
۱۰. دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۷۸۸۱.
۱۱. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۱.    
۱۲. کارل بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۴، ص۲۰۳.


۵ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۴۶، برگرفته از مقاله «حسن بن خصیب بغدادی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.