ابراهیم (مفردات‌نهج‌البلاغه)حضرت ابراهیم یکی از انبیاء اولوا العزم، از مفردات بکار رفته در نهج البلاغه می‌باشد، که نام مبارک ایشان دو بار در کتاب مزبور آمده است. ۱ - نام ابراهیمخلیل الرحمن و ابوالانبیاء (صلوات‌الله‌علیه)، اسم مبارکش فقط دو بار در «نهج البلاغه» یافته شده است. یکی آن‌جا که در ضمن نامه‌ای به معاویه آیۀ «اِنَّ اَوْلَی النّٰاسِ بِاِبْرٰاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هٰذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اللّٰهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ» آمده و دیگری در حکمت (۹۶)که باز در ضمن همین آیه آمده است است. ۲ - پانویس
۳ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، برگرفته از مقاله «ابراهیم»، ص۲۲. رده‌های این صفحه : انبیاء | پیامبران اولوالعزم | حضرت ابراهیم | مفردات نهج البلاغه | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|