زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابرار (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «ابرار» است.


۱ - معنای ابرار



ابرار جمع برّ (بفتح باء)، يا جمع (بارّ) است. واژه برّ در اصل به معناى خشکی است، كه به دليل همراه شدن با لحاظ وسعت، برّ (به كسر باء) از آن اشتقاق يافته و در توسعه و گسترش در كارهاى نيک به كار رفته است. فرق ميان برّ (به كسر باء) و خير از نظر لغت اين است كه بِرّ نيكوكارى توأم با توجه و از روى قصد و اختيار است ولى خير به هر نيكى اگرچه بدون توجه باشد اطلاق مى‌شود.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «بر» و مشتقات آن استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



اوصاف ابرار (قرآن)، پاداش ابرار (قرآن)،سرنوشت ابرار (قرآن)، کتاب ابرار (قرآن)، مصادیق ابرار (قرآن)، مقام ابرار (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۴۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۱.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۳.    
۴. عسکری، ابوهلال، معجم الفروق اللغویة، ج۱، ص۹۵.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۵۸، برگرفته از مقاله« ابرار».    


رده‌های این صفحه : ابرار | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.