زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابابیل (قرآن)





از حیواناتی که در آیات قرآن به آنان اشاره شده، «ابابیل» است.


۱ - معرفی اباببل



واژه ابابیل، در نظر برخی لغت شناسان جمع بدون مفرد است. عده‌ای دیگر برای آن مفردهایی مانند «ابیل» و «ابول» ذکر کرده‌اند. این واژه به معنای وصفی دسته‌های پراکنده و دو واژه طیر و ابابیل (طیرا ابابیل) مجموعا به معنای دسته‌های پراکنده پرندگان است. در زبان فارسی کاربرد ابابیل بر پرندگان داستان اصحاب فیل (پرستو یا...) گزارش شده است.
[۵] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا.


۲ - عناوین مرتبط



ابابیل و اصحاب فیل (قرآن)، ابابیل و خرق عادت (قرآن)، ابابیل و قدرت خدا (قرآن)، سلاح ابابیل (قرآن)، مأموریت ابابیل (قرآن).

۳ - پانویس


۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۱، ص۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۸.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۴۲.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۴۲.    
۵. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۴۵، برگرفته از مقاله «ابابیل».    


رده‌های این صفحه : ابابیل | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.