زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

آیات ناهی از عمل به ظن





ادلّه قرآنی منع از عمل به ظنّ را آیات ناهی از عمل به ظن گویند.


۱ - تعریف



آیاتی است که بر حرمت «عمل به ظن» دلالت می‌کند و برخی از اصولیون در این مورد به آن‌ها تمسک نموده‌اند، مانند:

۱.۱ - آیه اول


آیه : ﴿قُلْ آللّهُ أَذِنَ لَکُمْ أَمْ عَلَی اللهِ تَفْتَرُونَ﴾ که دلالت می کند بر این که اسناد دادن چیزی به خداوند که او به آن اذن نداده مجوز ندارد از روی ظن و گمان، افترا است و افترا بستن بر خداوند از گناهان بزرگ و حرام است.

۱.۲ - آیه دوم


آیه: ﴿إِنَّ الظَّنَّ لا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً...﴾ که دلالت می کند بر این که باید به «حق» تمسک جست و راه رسیدن به حق - احکام واقعی موجود در لوح محفوظ - تمسک به علم است و ظن انسان را از علم بی‌نیاز نمی‌کند.

۱.۳ - آیه سوم


آیه: ﴿لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ...﴾؛ «از آن چه که به آن علم ندارید، پیروی نکنید».

۱.۴ - آیه چهارم


آیه: ﴿... إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاّ یَخْرُصُونَ﴾؛ «آن‌ها تنها از گمان پیروی می نمایند و تخمین و حدس واهی می زنند». خداوند در این آیه، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را از پیروی چنین کسانی نهی کرده است.
[۵] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۰، ص۱۸۷.
[۷] انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۵۲.
[۸] انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۴۹.


۲ - پانویس


 
۱. یونس/سوره۱۰، آیه۵۹.    
۲. یونس/سوره۱۰، آیه۳۶.    
۳. اسراء/سوره۱۷، آیه۳۶.    
۴. انعام/سوره۶، آیه۱۱۶.    
۵. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۰، ص۱۸۷.
۶. انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۱۳۳.    
۷. انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۵۲.
۸. انصاری، مرتضی بن محمد امین، فرائد الاصول، ج۱، ص۴۹.


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۹، برگرفته از مقاله «آیات ناهی از عمل به ظن».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.