آیات سعادت و شقاوتآیات بیانگر خوشبختی و بدبختی انسان ها را آیات سعادت و شقاوت گویند. ۱ - معنای لغوی سعادت و شقاوتسعد و سعادت به معنای نیک بختی است، مقابل شقوه و شقاوت که به معناى بدبختی است. ۲ - معنای اصطلاحی سعادت و شقاوتسعادت یعنى رسیدن به خیری که سبب کمال و لذت است.انسان که از روح و جسم ترکیب یافته، سعادتش به این است که به حسب قوای بدنی و روحى به خیر برسد و لذت ببرد. و شقاوت آن است که این خیر را دارا نباشد و از آن محروم گردد. ۳ - واژه سعادت در قرآنواژه سعادت دوبار در قرآن، و در آیات ۱۰۵ و ۱۰۸ سوره هود آمده است: " یوم یأت لا تکلم نفس الا باذنه فمنهم شقى و سعید و اما الذین سعدوا ففى الجنة خالدین فیها ما دامت السموات والارض ... " ۴ - واژه شقاوت در قرآنواژه شقاوت و شقی و مشتقات آن ۱۴ بار در قرآن و در آیات ۱۰۵ و ۱۰۶ سوره هود؛ آیات ۲، ۱۱۷ و ۱۲۳ سوره طه؛ آیات ۴، ۳۲ و ۴۸ سوره مریم؛ آیه ۱۵ سوره لیل؛ آیه ۱۲ سوره شمسو آیه ۱۰۶ سوره مؤمنون، به کار رفته است؛ بنابراین، آیات فوق که دربرگیرنده و بازگو کننده سعادت و شقاوت است به " آیات سعادت و شقاوت " معروف‌اند. [۲۱]
سبحانی، جعفر، منشور جاوید قرآن، ج۴، ص۳۸۵-۳۸۸.
۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات سعادت و شقاوت». رده‌های این صفحه : اسامی آیات و سور | قرآن شناسی
|