تغیر مسیر یافته از - آخر - به فتح خاء (مفردات نهج البلاغه)
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

آخر - به فتح خاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)






آخر از مفردات نهج البلاغه، به معنای غیر و دیگری می‌باشد. که حضرت امیر (علیه‌السلام) در بیانی تعیین خلیفه بعدی توسط ابوبکر را برای دیگری با همین کلمه بیان کرده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



آخر (به‌فتح خاء)، به معنای غیر و دیگری، در بیان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) آمده است.

۲ - تعیین خلیفه توسط ابوبکر



چنان‌که دربار‌ه‌ی ابوبکر فرموده: «فیاعجبا بینا هو یستقیلها فی حیاته اذ عقدها لاخر بعد وفاته.» عجبا!! ابوبكر در حيات خويش مى‌گفت: خلافت را از من بگيريد من بهترين شما نيستم ولى براى بعد از خود، آن را به ديگرى واگذار كرد، فریقین هر دو نقل كرده‌اند که ابوبکر می‌گفت: «اقیلونی فلست بخیرکم.» ولی به وقت مرگ طوماری نوشت و خلافت را به عمر بن الخطاب داد.

۳ - نام دیگر قیامت



قیامت را آخر نامیده‌اند که دنیا اوّل است و آن آخر، امام علی (علیه‌السلام) درباره متقی فرموده است: «اتعب نفسه لاخرته و اراح الناس من نفسه» تانیث آن به‌علت وصف بودن به «حیات» است. «الحیاة الدنیا و الحیاة الآخرة.»

۴ - پانویس


 
۱. صبحی صالح، مفردات نهج البلاغه، ص۴۸، خطبه۳.    
۲. آلوسی، شهاب الدین، تفسیر الألوسی (روح المعانی)، ج۱۴، ص۱۸۰.    
۳. صبحی صالح، مفردات نهج البلاغه، ص۳۰۶، خطبه۱۹۳.    


۵ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «آخر»، ص۲۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.