محمد بن علی غضائری
محمد بن على غضائرى رازى مكنى به ابوزيد يا ابويزيد از شاعران بزرگ عراق (عجم) و از مداحان امراى آخر ديلمى در رى و سلطان يمين الدولة محمود غزنوى است.
تذكره نويسان متأخر در شرح احوال وى نوشته اند كه او از ولايت رى به عزم خدمت سلطان محمود به غزنين رفت و در خدمت او تقرب بسيار يافت و محسود شاعران دربار شد، چنان كه عنصرى بر او رشك برد و دیوان او را در حضورش به آب شست.
گويند: وى شيعى مذهب بوده و از جمله ادله اى كه بر تشيع وى گرفته اند اين دو بيت است:
مرا شفاعت اين پنج تن بسنده بود كه روز حشر بدين پنج تن رسانم تن
بهين خلق و برادرش و دختر و دو پسر محمد و على و فاطمه حسين و حسن
وفات وى را به سال 426 ثبت كرده اند.
منبع
سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |