فاعل
اين اسم و صفت الهى به معناى انجام دهنده است و به صورت اسمى دو بار و به صورت فعلى ده بار در قرآن آمده است:
«تِلكَ الرُّسُلُ فَضَّلنا بَعضَهُم عَلى بَعض مِنهُم مَن كَلَّمَ اللّهُ و رَفَعَ بَعضَهُم دَرَجت وءاتَينا عيسَى ابنَ مَريَمَ البَيِّنتِ واَيَّدنهُ بِروحِ القُدُسِ ولَو شاءَ اللّهُ مَا اقتَتَلَ الَّذينَ مِن بَعدِهِم مِن بَعدِ ما جاءَتهُمُ البَيِّنتُ ولكِنِ اختَلَفوا فَمِنهُم مَن ءامَنَ ومِنهُم مَن كَفَرَ ولَو شاءَ اللّهُ مَا اقتَتَلوا ولكِنَّ اللّهَ يَفعَلُ ما يُريد». (سوره بقره(2)، 253)
و نيز:
شماره | نام سوره | آیات |
---|---|---|
1 | سوره آل عمران(2) | آیه 40. |
2 | سوره ابراهیم(14) | آیه 27. |
3 | سوره ابراهیم(14) | آیه 45. |
4 | سوره ابراهیم(14) | آیه 79. |
5 | سوره ابراهیم(14) | آیه 104. |
6 | سوره حج(22) | آیه 14. |
7 | سوره حج(22) | آیه 18. |
8 | سوره صافات(37) | آیه 34. |
9 | سوره مرسلات(77) | آیه 18. |
10 | سوره فجر(89) | آیه 6. |
11 | سوره فیل(105) | آیه 1. |
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج 2، ص 1045-1047.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 46.
ردهها: