شهادت امام سجاد علیه السلام
شیخ مفید و کلینی شهادت امام سجاد علیه السلام را سال ۹۵ هجری نوشته اند. لکن برخی دیگر از محدثان و سیره نویسان سال ۹۴ را ذکر کرده اند. امام صادق علیه السلام در این رابطه فرمود: علی بن الحسین علیه السلام در ۵۷ سالگی در سال ۹۵ هجری وفات یافت و بعد از امام حسین علیه السلام ۳۵ سال زندگی کرد.
در روز شهادت حضرت سجاد علیه السلام نیز اتفاق وجود ندارد. برخی آن را دوازدهم محرم و برخی بیست و دوم یا بیست و پنجم همین ماه ذکر کرده اند. کفعمی در مصباح می نویسد: آن حضرت روز شنبه بیست و دوم محرم سال ۹۵ هجری با زهری که به دستور هشام بن عبدالملک بدو خوراندند مسموم شد. مشهور بین اصحاب این است که ولید بن عبدالملک به تحریک برادرش هشام بن عبدالملک (لعنت الله علیهما) امام را مسموم کرد.
امام سجاد علیه السلام هنگام مرگ، اندک زمانی از هوش رفت و چون به هوش آمد سوره واقعه و فتح را خواند و بعد این آیه را تلاوت فرمود: «الْحَمْدُ لِلهِ الَّذي صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلينَ»؛ سپس دیده برهم گذاشت و بسرای باقی شتافت.
ابن سعد به سند خود از امام باقر علیه السلام آورده است که: امام سجاد علیه السلام وصیت کرد که او را در کفنی از جنس پنبه بپیچند و در حنوط او مشک نیامیزند.
به هنگام تشییع و تدفین حضرت سجاد علیه السلام، انبوهی از مردم فراهم آمدند که مدینه مانند آن را کمتر دیده بود. مدفن آن حضرت قبرستان بقیع در کنار عموی بزرگوارش امام حسن علیه السلام و فرزندانش امام باقر و امام صادق علیهماالسلام است.
پانویس
منابع