شجره زقوم

زقّوم در برخی از آیات قرآن به عنوان درختی در جهنم معرفی شده است:

«إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ * طَعَامُ الْأَثِيمِ» (دخان، ۴۳) حقا درخت زقوم خوراک گناهگاران است.
«إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ» (صافات، ۶۴) درختی است که ریشه و اصل آن از جهنم خارج می شود (که همان طبیعت دنیوی است).
«طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ» (صافات، ۶۵) شکوفه یا میوه آن سرهای شیاطین است. (طلع، جوانه شاخه و منشاء میوه هاست و مبدا اعتقادات باطل و اخلاق سیئه می باشد که اگر در نفس راسخ شود محکم گردد و صورت جوهر شیطان است).
«ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ * لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ * فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ» (واقعه، ۵۳) پس شما ای گناهکاران دروغ پرداز حتما از درختی از زقوم خواهید خورد پس پر کرده اند از آن شکمها. (یعنی نفس آنها از هوسهای باطل پر است).