دانشنامه اسلامی: دستور خط
نقطهگذاری
علامتهای نقطهگذاری به دو گروه کلی تقسیم میشوند: منفرد و مزدوج.
- علامتهای نقطهگذاری منفرد علامتهایی هستند که به تنهایی ظاهر میشوند و لزوماً با علامت دیگری بکار نمیروند. نمونه: نقطه (.) و ویرگول (،)؛ این علامتها بایستی از ماقبل خود بدون فاصله و از مابعد خود به اندازه یک حرف فاصله داشته باشند.
- علامتهای نقطهگذاری مزدوج علامتهایی هستند که با علامتی دیگر به صورت مزدوج بکار میروند. نمونه: کمان به صورت زوجِ کمان باز (و کمان بسته) بکار میرود. این علامتها به دو طرف نوشتهای که آن را دربرمیگیرند، میچسبند ولی از ماقبل و مابعد نوشته مورد نظر یک فاصله میگیرند.
نقل قول
برای نقل قول و موارد مشابه از «گیومهٔ فارسی» استفاده میشود، نه از علامت نقل قول تکی یا دوتایی انگلیسی.
حروف عربی و فارسی
در نگارش حروفی همچون «ی» و «ک» که نحوه نوشتن عربی و فارسی آنها با هم تفاوت دارد. بایستی دقت بنمایید که در بخشهای فارسی نوشته مطابق رسمالخط فارسی و در بخشهای عربی آن مطابق با رسم الخط عربی بنویسید.
رده: