زندگی شخصی مدینه
بازی قابل تحسین پریوش نظریه در مجموعه تلویزیونی «مدینه» را به یاد داریم. مدینه نمونه خوبی برای یک زن روشنفکر و موفق ایرانی است. تعریفی که برای خود پریوش نظریه هم صدق میکند. البته از نوعی دیگر. نظریه یکی از مستعدترین هنرمندان زن ایرانی در چند سال اخیر بوده است. او علاوه بر بازیگری تجربه فیلمسازی، عکاسی و کارگردانی تئاتر، عضویت در هیئت داوری جشنوارههای مختلف را هم دارد. او بهعنوان بازیگر با کارگردانان بزرگی همچون بهمن فرمان آرا، احمدرضا درویش، مجید مجیدی و... همکاری داشته و کارنامه پرباری را برای خود رقم زده است.
خانواده
پریوش نظریه بهمن 1348 در شهر گچساران استان کهگیلویه و بویراحمد متولد شد. در کودکی بهشدت آرام و خجالتی بود. او میگوید: «معلم کلاس اولم فکر میکرد لالم. اصلاً حرف نمیزدم و کلاً اصلاً شیطنت در وجودم نبود.» این آرامش و متانت همچنان هم در زندگی شخصی و هم در نقشهای او دیده میشود. خانواده نظریه یک خانواده 8 نفره بود که شامل 5 دختر و یک پسر میشد. از این میان پریوش بود که از جوانی به تئاتر گروید و دوره کارشناسیاش را در این رشته در دانشگاه هنر تهران گذراند. پریوش نظریه اکنون متأهل است و یک دختر به نام آناهیتا دارد.
آغاز بازیگری
او از میان تمام دانشجویانی که برای فیلم «عروس حلبچه» تست بازیگری دادند، انتخاب شد و در سال 1369 با آن فیلم پا به عرصه سینما گذاشت. پریوش نظریه در سال 69 اولین تجربه سینماییاش را به دست آورد اما نگاه سختگیرانه او به مقوله هنر و سینما باعث شد برای بازی در فیلم بعدیاش 5 سال صبر کند. او در سال 1374 با فیلم «پدر» مجید مجیدی بهعنوان یک پدیده شاخص بازیگری خوش درخشید. پریوش نظریه برای آن فیلم برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از چهاردهمین جشنواره فیلم فجر شد. نظریه پسازاین همواره در انتخاب نقشهایش با حساسیت برخورد کرده و همین گزیدهکاری از او یک بازیگر و هنرمند شاخص ساخته است.
سینما و تلویزیون
ازآنپس پرویش نظریه بازیگری در سینما را بهصورت جدی دنبال کرد و هرسال با یکی دو فیلم به روی پردههای سینما آمد. او در فیلمهای مثل «بوی کافور، عطر یاس»، «دوئل»، «زندگی با چمان بسته»، «یه حبه قند»، «بادیگارد»، «لانتوری» خوش درخشید و روزبهروز به محبوبیت خود افزود. همچنین بارها در جشنوارههای مختلف موفق به کسب جوایز بازیگری شد. پریوش نظریه بعد از مدتها حضور در سینما و تئاتر، در سال 1392 با مجموعه «یادآوری» به تلویزیون آمد. او پسازآن در سریالهای مثل «مدینه»، «زیر پای مادر» و «سایهبان» و مینیسریال «عالیجناب» حضور پیدا کرد که با «مدینه» تبدیل به یک چهره محبوب و مشهور تلویزیونی داشت.
مدینه و شهرت
نظریه در نقش زنی میانسال بهعنوان شخصیت محوری مجموعه تلویزیونی «مدینه» در رمضان 93 بازی قابلتحسینی از خود ارائه داد و بیشازپیش به شهرت خود افزود. این نقش آنقدر تأثیرگذار بود که بعدازآن همچنان خیلیها او را با نام مدینه میشناسند. نظریه با مدینه به شهرتی دستیافت که سالها از آن گریزان بود.
او در مورد شهرت اینگونه میگوید: «شهرت آرامش هر انسانی را از او میگیرد. به این خاطر دوستش ندارم. معتقدم کار میکنم تا بتوانم زندگی کنم. زندگی نمیکنم تا بتوانم کار کنم و بر همین اساس ترجیح میدهم تا راحت زندگی کنم. خوشبختانه شانس بزرگی که من در این سالها داشتم این بوده که مدتها کار کردم و هنوز هم کسی در خیابان، کوچه و بازار مرا نمیشناسد. امیدوارم از این به بعد هم به همین منوال پیش روم. برای مثال دیروز برای خرید به یکی از فروشگاههای بزرگ شهر رفتم و خوشبختانه کسی من را نشناخت.»
نظریه میگوید: «من سالهاست که دیگر تلویزیون تماشا نمیکنم. آنهم به خاطر اینکه مدتی است کارهای خوبی را دیگر در این رسانه شاهد نیستیم.»
تئاتر
در 5 سالی که بین اولین حضور سینماییاش و فیلم «پدر» گذشت، پریوش نظریه بیکار نماند و فعالیت خود را در تئاتر آغاز کرد. او در سال 1370 با بازی در نمایش «کولیها» برای اولین بار به صحنههای تئاتر آمد. در سال 73 بهعنوان بازیگر و طراح در یک نمایش عروسکی با مرضیه برومند همکاری کرد. پسازآن هم تئاتر عروسکی «میوه ممنوع» را با کارگردانی خودش به صحنه برد. نظریه برای آن نمایش دیپلم افتخار بهترین کارگردانی جشنواره تئاتر دانشجویی را دریافت کرد.
فعالیتهای دیگر
ازجمله ویژگیهای پرویش نظریه بهعنوان یک هنرمند موفق زن، دغدغهاش در عرصه فیلمسازی است. او فیلمسازی در عرصه مستند را در سال 1370 با ساخت مستند «کولیها» آغاز کرد. «من و عروسکم»، «هورامان»، «سوتماگ»، «نزدیکتر از قفس» و «ویدیو آرت نگاه» از دیگر فیلمهای مستند پریوش نظریه در سالهای اخیر هستند که جوایزی زیادی را برایش به همراه داشتهاند. نظریه برای مستند «نزدیکتر از نفس» برنده دیپلم افتخار بهترین مستند از اولین دوره جشنواره سینما حقیقت شد.
عکاسی هم که همواره از علایق هنرمندان است. پرویش نظریه در میان سالهای 1385 تا 1389 در 6 نمایشگاه عکس گروهی حضور داشته و دو نمایشگاه عکس نیز بهصورت اختصاصی برگزار کرده است.
پریوش نظریه تاکنون در جشنوارههای مختلف ازجمله «جشن سینمای جوان»، «جشن خانه سینما»، «جشنواره پروین اعتصامی»، «جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه کیش» و ... بهعنوان یکی از اعضای هیئت داوری حضور داشته است.
او در مورد حضورش در شاخههای مختلف میگوید: «شغل اصلی من بازیگری است و دیگر کارها مکمل آن و علاقه شخصیام هستند. تمامی این شاخهها لازمه یکدیگرند. زمانی که هنرمند هستید اگر یک شاخه را بهطورجدی دنبال کنید همین باعث میشود که به شاخه اصلی که در آن حضور دارید کمک دوچندانی کند و این از این شاخه به این شاخه پریدن نیست. همه هنرها به طریقی به یکدیگر متصلاند و باعث تکامل یکدیگر خواهند شد.»
حواشی
پریوش نظریه ازجمله 140 هنرمند ایرانی بود که با امضا طوماری در مورخ 22 خرداد 1392، همراه با سایر اصلاحطلبان و اعتدالگرایان، ضمن قدردانی از انصراف دکتر عارف به نفع دکتر روحانی، از نامزدی دکتر حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 1392 حمایت علنی کردند.
او چندی بعد در مراسم افطاری رئیسجمهور با عدهای از فعالین زن، درخواست جالبتوجهی از آقای رئیسجمهور داشت. پریوش نظریه گفت: «عاجزانه از آقای رئیسجمهور تقاضا دارم تا این تفکر غلط که میگوید موجودات خدا نجس هستند را با تصویب قانون حمایت از حیوانات اصلاح کند!»