کیومرث پوراحمد در ۲۵ آذر ۱۳۲۸ در نجفآباد اصفهان زاده شد.مادرش پرویندخت یزدانیان بود که سالها بعد در مجموعهٔ تلویزیونی قصههای مجید حضور داشت. کیومرث پوراحمد با مهرانه ربّی ازدواج کرد. دختر آنها مریم پوراحمد نیز در فیلم شب یلدا به ایفای نقش پرداختهاست. پوراحمد زندگینامهٔ خود را در کتابی تحت عنوان کودکی نیمهتمام منتشر کردهاست.
پوراحمد فعالیت خود را با نقدنویسی بهویژه در ماهنامهٔ فیلم آغاز کرد و از ۱۳۵۳ با دستیاری کارگردان در مجموعهٔ تلویزیونی آتش بدون دود ساختهٔ نادر ابراهیمی وارد فیلمسازی حرفهای شد. او در سال ۱۳۵۷ فیلمنامه فیلم قصهٔ خیابان دراز را نوشت که چندان دیده نشد. در سال ۱۳۵۵ برای آنکه مجوز ساخت فیلم در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را بگیرد فیلم کوتاه هدف را با اقتباس از داستان بهرام صادقی ساخت و توانست در سال ۱۳۵۶ فیلم زنگ اول، زنگ دوم را برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بسازد که جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره جهانی کودک همان سال را گرفت. کیومرث پوراحمد همان سال دربارهٔ جبار باغچهبان فیلم هرگز نمیرد آنکه… و در سال ۱۳۵۷ مستند تلویزیونی خلیج فارس؛ جغرافیای فقر و غنا را ساخت. در سال ۱۳۵۸ فیلم آوازه خوان او جایزه بهترین فیلم زنده حرفهای را از جشنواره کودک ایران و دیپلم افتخار دانشکده هنرهای دراماتیک را برای بهترین کارگردانی گرفت. او در سال ۱۳۵۹ فیلم کوتاه به ترتیب قد را ساخت.
پوراحمد در دههٔ ۱۳۶۰ آغاز سریال هفت قسمتی تابستان سال آینده و فیلم یک ساعته باران را در ۱۳۶۱ ساخت که از باران در دومین جشنواره فجر تقدیر شد. او سپس نخستین فیلم بلند خود تاتوره را ساخت. داستان این فیلم با بازی داوود رشیدی و پروانه معصومی دربارهٔ مبارزهٔ کارگران با حکومت پهلوی بود. او سپس با بیبی چلچله وارد مسیر ساخت فیلم با محوریت شخصیتهای کودک و نوجوان شد. این فیلم با نگاهی به رمان درخت پرتقال زیبای من نوشته ژوزه مائورو ده واسکونسلوس ساخته شد. وی همچنین در سال ۱۳۶۵ در فیلم خانه دوست کجاست؟ دستیار عباس کیارستمی بود. در نیمهٔ دوم دههٔ ۱۳۶۰ و پس از موفقیت فیلمهای لنگرگاه و شکار خاموش در گیشه، کارنامه حرفهای او متحول شد.
پوراحمد که سابقهٔ کار در تلویزیون را داشت در پایان دههٔ ۱۳۶۰ با قصههای مجید یکی از موفقترین سریالهای تاریخ تلویزیون ایران را ساخت که در آغاز دهه ۱۳۷۰ پخش شد. قصههای مجید نه تنها یکی از پرمخاطبترین مجموعههای صدا و سیمای جمهوری اسلامی در دههٔ ۱۳۷۰ بود که با تحسین گستردهٔ منتقدان سینما مواجه شد. او به فاصلهٔ کوتاهی دو نسخهٔ سینمایی را با عنوانهای شرم و نان و شعر با حضور شخصیت مجید کارگردانی کرد که در اکران موفق بودند.
کیومرث پوراحمد با خواهران غریب یکی از پرمخاطبترین فیلمهای دهه ۱۳۷۰ را ساخت. او سپس مجموعهای پلیسی معمایی سرنخ را ساخت. استعداد بازیگری محمدرضا فروتن که در همین دهه به ستارهٔ سینمای ایران تبدیل شد، نخستین بار در یک قسمت از همین سریال کشف شد و مورد توجه قرار گرفت. کیومرث پوراحمد همچنین مستند به نام مرتضی و ما در ستایش از فیلمساز همکار، سید مرتضی آوینی ساخت.
دههٔ ۱۳۸۰ برای کیومرث پوراحمد با یکی از نقاط اوج کارنامهٔ سینمایی او آغاز شد. شب یلدا که بر پایه تجریبات شخصی خود او در مقطعی از زندگیاش ساخته شده بود یکی از موفقترین فیلمهای او بود. این فیلم نظرات مثبتی از سوی منتقدان دریافت کرد و در اکران نیز نظر تماشاگران را جلب کرد.[۸] اما تلاش بعدی پوراحمد برای ساخت گل یخ بهعنوان فیلمی موزیکال و عامهپسند شکست خورد و دورانی آغاز شد که دیگر موفقیت مداوم نداشت. در همین دهه او چند بار قصد داشت فیلم تاریخی شاه را دربارهٔ دورانی از پادشاهی محمدرضا پهلوی بسازد که با وجود تغییر فیلمنامه، بهدلیل مخالفت برخی نهادها به سرانجام نرسید.
مهمترین فیلم او در این دهه اتوبوس شب محصول ۱۳۸۵ بود. فیلمی سیاهوسفید دربارهٔ انتقال اسرای عراقی در دوران جنگ ایران و عراق که بهدلیل بازی قابلتوجه خسرو شکیبایی در نقش راننده اتوبوس و مایههای ضدجنگ، مورد توجه قرار گرفت. سریال پرانتز باز که پس از انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۸۸ از تلویزیون پخش شد یک اثر نهچندان موفق دیگر پوراحمد بود که بهگفتهٔ خودش با بیمیلی ساخت و بهاندازهٔ سریالهای قبلی او بهیادماندنی از کار درنیامد.
تلاش پوراحمد در آغاز دههٔ ۱۳۹۰ برای تجربهٔ متفاوت در یک فیلم جنگی دیگر با ۵۰ قدم آخر بهشدت شکست خورد و در نخستین نمایش در جشنوارهٔ فیلم فجر با واکنش منفی منتقدان مواجه شد. در سال ۱۳۹۴ روایت شخصی او از بیماری آلزایمر مادرش در فیلم کفشهایم کو؟ بازگشتی به سینمای دههٔ ۱۳۷۰ خودش بهشمار رفت که در اکران عمومی به موفقیت چندانی دست نیافت.
در سال ۱۳۹۳ جلسات کارگاه فیلمنامهنویسی با تدریس پوراحمد با همت مرکز آموزش معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شدند.
پوراحمد در این دهه دو فیلم دیگر ساخت؛ تیغ و ترمه در سال ۱۳۹۷ که تلاشی برای نزدیک شدن به دغدغهها و دنیای شخصی جوانان نسل جدید بود؛ اما ناموفق از آب درآمد. پرونده باز است، داستانی دربارهٔ قصاص که هنوز اکران عمومی نداشتهاست.
پوراحمد در سال ۱۴۰۰ کتاب همه ما شریک جرم هستیم را نوشت. در آغاز، نام نویسندهٔ این کتاب حمید حامد معرفی شده بود. اما نشر مهری در ۱۹ فروردین ۱۴۰۲ چند روز پس از درگذشت پوراحمد، او را بهعنوان نویسنده این رمان معرفی کرد.
پرونده باز است آخرین فیلم پوراحمد بود که بدون او در چهل و یکمین دورهٔ جشنوارهٔ بینالمللی فیلم فجر حضور پیدا کرد.
پوراحمد در خودزندگینامهاش کودکی نیمهتمام نوشت که در جوانی آرزوی سقوط شاه را داشت. او طی انقلابِ ۱۳۵۷ هنگام ورود سید روحالله خمینی به ایران بهعنوان عکاس در کمیته استقبال از او فعالیت داشت
پوراحمد ۱۶ فرودین ۱۴۰۲ در بندر انزلی درگذشت. خبرگزاریهای رسمی بهنقل از خانواده پوراحمد اعلام کردند که او بر اثر ایست قلبی درگذشته است.
اصغر فرهادی در واکنش به درگذشت پوراحمد در پیامی گفت :
مرگ کیومرث پوراحمد یکی از دردناکترین اتفاقهای سینمای ماست. او بعد از دیدن سریال من، فیلمنامه «شب یلدا» را داد که بخوانم و نظر بدهم، آن هم وقتی هنوز جوان بودم. این ویژگی او بود که آدمها را به عنوان آدم نگاه میکرد. برای من مرگ علی حاتمی هم چنین حسی داشت و انگار ریشه هر دو در کارهایشان یک جور است. مرگ این دو به عنوان ایرونیترین فیلمسازانی که میشناسم، برایم غمانگیز بود و فکر نمیکنم نمونه و مشابهی در این دوران رقابتها و ناخالصیها همچون کیومرث پوراحمد پیدا شود.
فیلمنامههای کیومرث پوراحمد عبارت است از:
سال | نام اثر | کارگردان | نویسنده | بازیگر | تهیهکننده | توضیحات |
---|---|---|---|---|---|---|
۱۴۰۱ | ویلای ساحلی | آری | سینمایی | |||
۱۴۰۱ | پرونده باز است | آری | آری | سینمایی | ||
۱۴۰۰ | نگهبان شب | آری | سینمایی | |||
۱۳۹۷ | تیغ و ترمه | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۹۷ | جمشیدیه | آری | سینمایی | |||
۱۳۹۶ | رضا | آری | سینمایی | |||
۱۳۹۴ | کفشهایم کو؟ | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۹۲ | ۵۰ قدم آخر | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۸۸–۸۹ | پرانتز باز | آری | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | ||
۱۳۸۶ | برج | آری | ||||
۱۳۸۵ | اتوبوس شب | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۸۴ | نوک برج | آری | ||||
۱۳۸۳ | گل یخ | آری | آری | |||
۱۳۸۰ | شب یلدا | آری | آری | |||
۱۳۷۵–۷۶ | سرنخ | آری | آری | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | |
۱۳۷۴ | خواهران غریب | آری | آری | آری | سینمایی | |
۱۳۷۳ | به خاطر هانیه | آری | آری | |||
۱۳۷۲ | نان و شعر | آری | آری | |||
۱۳۷۱ | سفرنامهٔ شیراز | آری | آری | آری | ||
صبح روز بعد | آری | آری | آری | |||
۱۳۷۰ | شرم | آری | آری | آری | آری | |
۱۳۶۹–۷۰ | قصههای مجید | آری | آری | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | |
۱۳۶۸ | شکار خاموش | آری | آری | سینمایی | ||
۱۳۶۷ | لنگرگاه | آری | آری | |||
۱۳۶۶ | گاویار | آری | آری | |||
شکوه زندگی | آری | |||||
۱۳۶۵ | آلبوم تمبر | آری | آری | آری | ||
۱۳۶۳ | بیبی چلچله | آری | آری | |||
تاتوره | آری | آری | ||||
۱۳۶۱ | باران | آری | آری | |||
۱۳۶۰ | تابستان سال آینده | آری | مجموعهٔ تلویزیونی | |||
۱۳۵۷ | قصه خیابان دراز | آری | سینمایی |
برندهٔ جایزهٔ ویژه و لوح تقدیر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای فیلم به خاطر هانیه
برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنوارهٔ فیلم فجر برای فیلم خواهران غریببرندهٔ جایزهٔ بهترین کارگردانی جشنوارهٔ فیلم پنانگ برای فیلم خواهران غریب
برندهٔ تندیس بهترین فیلم جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای فیلم شب یلدابرندهٔ تندیس بهترین کارگردانی و تندیس بهترین فیلمنامه جشن خانهٔ سینما برای فیلم اتوبوس شب
برندهٔ جایزهٔ بزرگ هیئت داوران جوایز آسیا پاسیفیک برای فیلم اتوبوس شبنامزد جایزهٔ صفحه نمایش آسیا و اقیانوسیه جوایز آسیا پاسیفیک برای فیلم اتوبوس شب
نامزد جایزهٔ لینو بروکا جشنوارهٔ بینالمللی فیلم مانیل برای فیلم اتوبوس شبدر سال ۱۳۹۴ فیلم مستندی دربارهٔ زندگی پوراحمد به نام به خاطر کیومرث به کارگردانی مازیار هاشمی ساخته شد