اشنونا

اشنونا \ešnūnnā\، یا اشنونه، تل‌الاسمر امروزی، شهری باستانی در درۀ رود دیاله، در 32 کیلومتری شمال شرقی بغداد. حفاریهای باستان‌شناختی، قدمت این محل را به پیش ‌از 000‘ 3 ق‌‌م می‌رساند. وضعیت این شهر از حدود 000‘2 ق‌م، که در این دوره مطیع سومـر بود، قدری روشن‌تر است. اشنونا در سراسر دورۀ سلسلۀ نخست، گسترش یافت و طی دورۀ فرمانروایی سلسلۀ سوم اور، والی (اِنْسی) نشین بود. پس‌از فروپاشی اور، اشنونا مستقل شد، ولی بعداً حمورابی، شاه بابل، آن را فتح کرد. در سدۀ بعد، شهر دچار انحطاط، و شاید در همین زمان متروک شد. 
دو لوح شکسته در تل ابو حَرمَل، تپه‌ای در نزدیکی بغداد کنونی، یافت شده که «قوانین اشنونا» بر روی آنها حک شده است. این دو لوح، رونوشت یکدیگر نیستند، بلکه رونوشتهای مجزای منبعی کهن‌ترند. گفته می‌شود که این قوانین از قوانین حمورابی، دو نسل کهن‌ترند، و تفاوتهای میان این دو مجموعه قوانین به روشن‌شدن نحوۀ تحول قوانین باستانی یاری می‌رساند. 

مآخذ

Americana, 2006; Britannica, 2010; Grand Larousse ; Meyer.