اسمارت

اِسمارت \ [e]smārt\ ، کریستوفِر (1722-1771م/ 1134-1185ق)، شاعر مذهبی انگلیسی. او دانش‌آموختۀ دانشگاه کِیمبریج بود. در 1745م برای تدریس فلسفه و معانی و بیان در همان دانشگاه برگزیده شد، اما بیشتر عمر را در لندن به سرودن شعر، ترجمۀ منظوم از آثار کلاسیک و کتاب مقدس، سردبیری مجله‌ای طنزآمیز، و نمایشنامه‌نویسی گذراند. شعر مهم او، «ترانـه‌ای بـرای داوود» (1763م) ــ اثـر خـلاقانـه‌ای سرشار از تصویرهای درخشان، که آن را به‌عنوان شعری عارفانه و قوی، با شعر ویلیام بلِیک (ه‍ م) هم‌تراز دانسته‌اند ــ زمانی سروده شد که او را به‌سبب شیداییِ مذهبیِ بیمارگونه‌اش، در آسایشگاه روانی بستری کرده بودند. شهرت اسمارت همچنین به‌سبب شعر ستایشگرانه‌ای است که برای گربه‌اش، جِفری، سروده است. این شعر، که غالباً در جُنگها نقل شده، بخشی از بازمانده‌های پراکندۀ اثری است که در دورۀ بستری بودنش در آسایشگاه روانی سرود و تا 1954م، ویرایشی نهایی از آن انتشار نیافت. 

مآخذ