آشر

آشر \āšer\، جیمز (1581-1656 م / 988-1066 ق)، اسقف ایرلندی که علاوه بر فعالیتهای سیاسی، به‌سبب کارهایش در زمینۀ متون اوائل مسیحیت، به‌ویژه گاه‌شماری وقایع عهد قدیم، شهرت و اعتبار دارد. او در دوبلین زاده شد و در 1601 م به کسوت کشیشان درآمد. بین سالهای 1607 تا 1621 م، در ترینیتی‌کالج تدریس کرد و دو بار نیز به ریاست آن دانشگاه برگزیده شد. آشر بر مبنای تعالیم ژان کالوَن، در 1615 م مجموعه‌ای از اصول اعتقادی برای کلیسای ایرلند فراهم کرد. او در 1621 م اسقف، و در 1625 م اسقف اعظم تمامی ایرلند شد. 
آشر با والتر ترورز، رئیس ترینیتی‌کالج که تنزه‌گرا (پیوریتن) بود، معاشرتی دیرین داشت و از این‌رو، با اعتقادات تنزه‌گرایان همدلی عمیقی احساس می‌کرد. او به ضرورت وجود کلیسای ملی ایرلند و استقلال آن اعتقادی استوار داشت. در 1640 م، برای انجام پژوهشهایی به انگلستان رفت و از آن پس هرگز به ایرلند بازنگشت. آشر آثار فراوانی دربارۀ مسیحیت در آسیای صغیر، نظام اسقفی و همچنین آثاری بر ضد کلیسای کاتولیک رومی تألیف کرد. کتاب او، «تقلیل نظام اسقفی ... » (1656 م)، که پس‌از مرگش منتشر شد، تلاشی آشتی‌جویانه پیش از آغاز جنگ داخلی انگلستان بود. وی در این اثر برای وحدت عناصر کلیسای اسقفی و مشایخی (پرسبیتری) طرحی استادانه پیشنهاد کرد. او هنوز هم به‌سبب تمایز صحیحی که میان رسائل اصلی و جعلی قدیس ایگناتیوس انطاکی (سدۀ 2 م) قائل شد، نزد پژوهشگران محترم است. 
آشر که متخصص زبانهای سامی بود، متن عبری عهد عتیق را قابل اعتماد می‌دانست. وی با بررسیهایش دربارۀ توالی تاریخ وقایع در کتاب مقدس (انتشار در دهۀ 1650 م) سال آفرینش را 4004 ق‌م معین کرد. این تاریخ تا سدۀ 19 م بسیار مورد پذیرش بود و هنوز هم در برخی از چاپهای کتاب مقدس یافت می‌شود. آشر کتابخانۀ مهمی داشت که هم‌اکنون در ترینیتی‌کالج نگهداری می‌شود. او در رایگیت انگلستان درگذشت. 

مآخذ

Americana, 2006; Britannica, 2008; Funk and Wagnalls New Encyclopedia, ed. W. H. Hendelson, New York, 1973.