اسپرینگ فیلد
اِسپرینگفیلد \ [e]sp[i,e]ring-fild\ ، شهر و مرکز اداری ایالت ایلینویز در ایالات متحدۀ آمریکا، و نیز (از 1825م) مرکز شهرستان سَنگِمِن. این شهر با میانگین 187 متر ارتفاع از سطح دریا، در امتداد رود سَنگِمِن در مرکز ایلینویز، و 297 کیلومتری جنوب غربی شیکاگو، بزرگترین شهر این ایالت، و نیز 160 کیلومتری شمال شرقی شهر سِنتلوییس در ایالت میسوری قرار دارد. نخستینبار شخصی در 1818م در محل امروزی اسپرینگفیلد ساکن شد. اسپرینگفیلد در 1832م بهعنوان شهرک، و در 1840م بهعنوان شهر شناخته شد. این شهر نام خود را از یک چشمه (در انگلیسی: اسپرینگ) گرفته، که در نزدیکی آن واقع است.
در 1837م درنتیجۀ تلاشهای آبراهام لینکلن جوان و هشت عضو دیگر مجلس ایلینویز (که همگی به دلیل داشتن قد بالای 80/ 1 متر به «نُه مرد بلند» معروف بودند)، مقر دولت ایالتی از وَندِیلیا به اسپرینگفیلد انتقال یافت که در آن زمان، دارای جمعیتی کمتر از 000‘ 3 تن بود. لینکلن در آوریل 1837 از نیو سِیلِم به اسپرینگفیلد رفت و تا 1861م، که به مقام ریاست جمهوری رسید، در آنجا ماند. مقر قدیم کنگره و دولت ایالتی در اسپرینگفیلد (ساختهشده در 1837-1853م، بازسازیشده در دهۀ 1960م بهعنوان مکانی تاریخی) جایی است که آبراهام لینکلن آخرین دورۀ خدمت خود در مجلس ایالتی را گذراند (1840-1841م)، بهعنوان وکیل دعاوی از موکلان خود در دیوان عالی ایالتی دفاع کرد، سخنرانی تاریخی خود را که به «خانۀ تقسیم شده» معروف است، ایراد نمود، و بهعنوان رئیسجمهور منتخب، پیش از آغاز به کار رسمی، دفتر خود را در آنجا دایر کرد.
پس از ترور لینکلن، پیکر او در4 مۀ 1865 در اسپرینگفیلد دفن شد. در کتابخانۀ تاریخی شهر، مجموعهای از آثار مربوط به لینکلن نگهداری میشود. مهمانخانهای که لینکلن متن نخستین سخنرانی معارفۀ خود را در آنجا نوشت، و محل دفاتر حقوقی او در این شهر، با لوحهای برنزی مشخص شدهاند. خانۀ سادۀ او نیز بازسازی و تعمیر شده است. این خانه و 4 قطعه زمین پیرامون آن در سال 1971م بهعنوان یک مکان تاریخیِ ملی ثبت شد. آرامگاه لینکلن در گورستان اوک ریج واقع در شمال غربی شهر قرار گرفته، و مدفن او، همسرش مِری، و پسرانش ادوارد، ویلی و تَد است.
از دیگر ساختمانهای مهم اسپرینگفیلد میتوان از اینها نام برد: مجلس ایالتی (ساختهشده در 1868- 1888م) که در بالاترین نقطۀ گنبدش دارای 110 متر ارتفاع است؛ ساختمان صدسالگی (ساختهشده در 1918-1923م) برای یادبود صدمین سالگرد استقلال ایلینویز؛ و کاخ فرماندار که نخستینبار در 1855م، فرماندار در آن اقامت گزید.
اسپرینگفیلد مرکز بزرگ عمدهفروشی و خردهفروشی برای محصولات ناحیۀ پیرامون خود به شمار میرود. این ناحیه از لحاظ کشاورزی و دامپروری، ناحیهای غنی است و تولیدات آن گندم، ذرت، سویا و دام زنده است. این شهر از 1893م محل نمایشگاه ایالتی ایلینویز است که هرساله در ماه اوت/ مرداد برپا میشود. محصولات صنعتی اصلی این شهر شامل تراکتور، تجهیزات تعمیرگاههای خودرو، کنتور برق، لوازم الکترونیکی، آجر و قطعات بتنی، و رنگ است.
این شهر مرکز مالی مهمی به شمار میآید و شرکتهای بیمۀ بسیاری در آن قرار دارند. دولت ایالتی نفوذ بسیاری بر اقتصاد شهر دارد. گردشگری هم از مزیتهای اقتصادی اسپرینگفیلد است. مقر «کالج اسپرینگفیلد در ایلینویز» (1929م)، لینکلنلند کامیونیتیکالج (1967م) و دانشگاه ایالتی سَنگِمِن (1969م) نیز در این شهر است.
«باغ یادبود لینکلن» و «مرکز طبیعت» نزدیک به دریاچۀ اسپرینگفیلد (مخزن سدی که در 1934م تکمیل شد) در حاشیۀ جنوب شرقی شهر واقع شدهاند. خانۀ وِیچِل لینْدْزی، شاعر اسپرینگفیلد، نیز بهعنوان کتابخانه و موزه باقی است. «محوطۀ تاریخیِ نیوسِیلِمِ لینکلن» در 39 کیلومتری شمال غربی اسپرینگفیلد قرار دارد.
جمع (برآورد 2005م): ح 000‘116 تن.